Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Panie Boże Bogów
zasado galaktyk
komet i planet
słoneczny, wietrze

 

Ty co sny układasz
w nową siłę, energię
Ty co mnie spowiadasz
gdy błądzić znowu będę

 

Ty co ze mną rozmawiasz
jedynie skojarzeń znakami
Ty co we mnie dostrzegasz
porażkę, a w niej dynamit

 

Tyś Anioła Stróża
postawił, pomiędzy dniami
bym serca odnalazł podnóże
i raczył się: słów barwami

 

Ty, jesteś w sercu każdego
i w każdym masz inną postać
imiona Twe w wiarach różne

 

Pozwól nam pychę obśmiać

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez FaLCorneL (wyświetl historię edycji)
  • FaLcorN zmienił(a) tytuł na Porażki dynamit
Opublikowano

@FaLCorneL I kolejny tekst o bogach. Nie wnikam już o których bo zakładam, że i sam autor nie do końca wie czy posiłkuje się biblią, czy też własnymi wymysłami.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Po pierwsze to mów za siebie. We mnie na pewno nie ma Twojego boga.

A po drugie obśmiewanie pychy kłóci się z naukami Jezusa o miłości. Domyślam się więc, że piszesz jednak o innym bogu. Powiesz którym?

Pozdrawiam.

Opublikowano

@Tectosmith

myślałem, że czytasz uważnie :-)

mój Bóg to: zasada galaktyk, komet i planet, słoneczny-wiatr

i nie gryzie się to ani z Jezusem Chrystusem, ani z żadnym innym przedstawicielem boskości lub nazewnictwem

religia to szukanie głębi i sensu

jednoczesny skok w interpretacje

 

pozdrawiam wojowniku

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Bardzo ludzki tekst, historia o tym jak człowiek dla innego człowiek może stać się najważniejszy. O lojalności, o zrozumieniu, bliskości... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tu się uśmiecham, nie potrafię się nie uśmiechnąć do Krzysztofa... Pięknie.
    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...