Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Duszka


Rekomendowane odpowiedzi

Duszka

Mówili o niej Duszka (zawsze pomocna dłoń)
Jesienny zapach słońca w barwy stroiła gwiazd
Duszka mówili o niej
Przegoni nawet wiatr

Mówili o niej Duszka (umai każdy dom)
z sercem zawsze na dłoni
inna
jakby nie stąd

Mówili o niej Szczęście (od zawsze uśmiechnięta)
wianki plecie na łąkach
z kwiatami wyrusza w świat

Mówili o niej Duszka (co siłę twórczą ma)
świetlaną przyszłość przed sobą
oczaruje ten świat
____

Szeptali o niej ludzie
Duszka… od rana wianki plecie
wśród książek znaków szuka
spogląda zbyt często w niebo
[nikt nie rozumiał jej]
___

czas biegnie nieubłaganie
mija
      noc
     północ
              dzień
kolejny etap zamyka

Tylko już tylko Duszka
Nie chce już Duszką być.

Jesienny sad już przekwita
Łąkowe kwiaty w zeszytach
Duszka zamyka się w sobie
Od świata odgradza się

Duszka o niej mówili (przegonić miała wiatr)
światło i radość zabrała

Kto odpowiedzi zna?

Czego miała za dużo?
Czego poskąpił jej świat?
Jakich emocji zabrakło?

Kto odpowiedzi zna?
____

Boga co Światłem jest (chyba)
jakby lękała się Go…

Biblijnych przesłań nie znała
W XXVII widziała zło
___

PAN ŚWIATŁEM I ZBAWIENIEM MOIM:
KOGÓŻ MAM SIĘ LĘKAĆ?

PAN OBRONĄ MEGO ŻYCIA?
PRZED KIM MAM SIĘ TRWOŻYĆ?
___

Nikt nie powtarzał jej
O dobry i wieczny Boże
dajesz
zabierasz
to cud.

Szepnij Duszce na ucho
Wróć
do świata dziewczyno wróć

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Domysły Monika A czego tu się bać? Krytyki? Przecież bażanty, oprócz swoich kolorów mają coś z gołębia, co kamuflują, ale niekoniecznie przed czaplami -:)) Pozdro!
    • @Robert Wochna boję się napisać co mi po myśli chodzi choć mnie korci ... Zapamiętam ten wiersz z pewnością

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @zielarz piękne.... Wzruszające i piękne 
    • Wyliczanka jak wytłaczanka  dwadzieścia różnych skorupek jajek jednym w okno młynarza celnie rzucę, co mąki od piachu odróżnić nie umie.    Pięć dam kotom na pożarcie, ich szarą sierść rozjaśnie. Siódme w komin rzucę, sądzą obrus babie zapaskudzę.   Dwa kolejne na patelni rozbiję,  złość w apetyt niech mi się wbiję. Tym młodzieńcom, co pod oknem tak się śmieją  kogiel - mogiel z cukrem sporządze.   Resztę na później zostawię, bo mnie to wyliczanie ...   Zmęczyło okropnie.
    • Gdy dąb koronę liśćmi trwoni,   czas, jak żebrak, po niebie kroczy - W sękach pnia płacz wieków się gości, a kręgi w rdzeniu to milczących ojców oczy.   Rzeka, co głazom pieśń odmawia, nocą do zimnych trumien płynie - Niesie kurz gwiazd, łzy mgieł porannych, A w swym sercu wiecznie już ginie.     Człowiek - iskra, co w pyle drży,   w szkle godzin twarz próchnem znaczy.   Lecz wiatr mu szepcze: „Twój dom nie stoi - W korzeniach burz i w piołunie rozpaczy”.     Gdy księżyc krew zastygłą sączy,   świt rozcina czarny całun dni…   Prawda nie w tym, co trwa, lecz w tym, co pęka,   gdzie wieczność z chwilą dzieli rdza.     A wiatr ziarna w ziemię chowa,   gdzie śmierć i życie dzieli chwila - Każdy upadek to nowa pieśń,   Co z martwych liści wiosnę wyrywa.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...