Dygresje z dysocjacji

[Abyss]

Widzę nie widząc świata jestem tym 

Czym inni lękają się być

Inni są zbyt ugruntowani 

Zaczynam dostrzegać każdy odcień myśli

Ile ich może być tego nikt nie wie

Róża moja wyrasta z twoich ud

Rozmarzony nie wiem czym jesteś 

Snem? Nie widzę 

Ludzi oni są jak ptaki daleko 

Poza moim wzrokiem

Poza moim piętrzącym się uczuciem

Poznałem inna stronę

Tej na nieboskłonie pustki

Tej bojaźliwej nicości

Ona często się objawia

Jest inna i zarazem dobrze mi znana

Chciałbym ust skosztować zwierzęcej

Tęsknoty za tym co rozpłatało mnie na 

Drobne szkiełka 

Słyszę dźwięki rozmyte

Widzę kształty tracące swą formę

Wszystko ma formę od czasu

Kiedy jest jasno

Ale gdy ciemnia spowije

Oplecie nasze ciała

Wówczas rozpylamy się w pustce

Ja widzę nie widząc formy

Ja widzę nie trwoniąc łzy

Ja widzę nie czując nic

Ja płonę nie krzycząc

Jestem snem 

Wszystko jest tylko snem

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie inaczej.

[lirycznytraktorzysta]

Sugeruję posłuchać płyty Legenda - zespołu Armia. Rozwinęli te myśli.