Liść sumienia

[goohna]

Zamieniłeś moją nagość

w jawność mego sumienia

Zamieniłeś moje ja

w czarny mrok zła

Spojrzałeś na mnie bez zrozumienia

i spytałeś mnie o noc zapomnienia

Ja całą siebie Ci oddałam

lecz w zamian nic nie dostałam

Okryłeś moje ciało grzechem sumienia

i mówisz, że to niczego nie zmienia

Pamiętasz o mych łzach, smutku i pożegnaniach

kiedy cały świat w pół nam się kłaniał

Gdzie bolało, tam najmocniej uderzył,

bo w cud uwierzył

Uwierzył w istotę istnienia naszych ciał

bo dobrze się przy nas miał,

Ale odszedł w cień

w czarny jak noc dzień

Zdążyłeś zamienić

nagość mego sumienia

A dziś odchodzisz

do księgi zapomnienia.