Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

w tych odchłaniach świetlnych wędruje rozprzestrzeniajaca się melodia

w tych przestworzach

unosi się gazomelancholijna para

pozwalająca na bezkresną kąpiel

unoszącą wszystko ponad galaktyczne niekończące się granice...

 

odpływając na łodzi unoszącą na skrzydłach fale gwiezdnych meandrów

rozwijających skrzydła

fruwajacych w czasie spiralnych korytarzy

gdzie człekokształtne istoty wysyłają długie lśniące linie

mogące być jak świetlne czasoprzestrzenne tunele unoszące teleportacyjne myśli

by móc

narodzić się ponownie w innym świecie

...

 

 

 

 

 

Edytowane przez slow (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@slow

Człowieczek jest bardzo malutki w porównaniu z całym wszechświatem, a niektórzy zachowują się tak jakby byli jedyni, w centrum kosmosu.

 

Ale przekonają się... najpóźniej po utracie ciała iż tak nie jest.

Może nieliczni wcześniej rozpoczną niesamowitą podróż.

Opublikowano

@Rafael Marius “Wszystko, co możesz sobie wyobrazić jest prawdziwe." - Pablo Picasso

Inspirowałam się książką Lema "Solaris" jakoś tak mi lekko jak mogę sobie wyobraźić coś co nie jest osiągalne i nie jest wyciągnięcie ręki ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak z neurologicznego punktu widzenia to wszystko co widzimy wokół jest tylko tym, co nasz mózg postrzega.

Inne gatunki widzą świat zupełne inaczej.

 

Każdy ma swoje niezawodne sposoby na uczynienie subiektywnego odbioru świata przyjemniejszym, lżejszym.

Opublikowano (edytowane)

@Rafael Marius niech ci będzie..

Stres, i inne negatywne emocje niech je diabli wezmą! ;):)

A subiektywny świat czasami lepszy jest od tego w którym ocenianie innych może sprawić, że postrzegamy siebie w nieadekwatny sposób, delikatnie mówiąc;);)

Lubię odpynąć... zawsze kochałam pisać wiersze to jest jak terapia i uzdrawianie chorej duszy:*

Pozdrawiam:):):)

 

Edytowane przez slow (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja też.
A wiersz, nie da się ukryć, poetycki zapis tripu do odmiennych stanów świadomości.
Można pojedynczo, ale jeszcze lepiej w grupce... odlecieć wspólnym rytmem zjednoczonych serc.
Gdy jeden pociąga za sobą drugiego, coraz wyżej na fali granej razem muzyki lub doświadczenia duchowego.

 

A w moim ostatnim wierszu też wędrówka w czasie, tyle że do przeszłości, korzeni ludzkości i każdego z nas indywidualnie.

 

https://poezja.org/forum/utwor/222530-mama-afryka/#comment-2455182

 

Od tego zaczynałem ponad dwa lata temu moją podróż z poezją.
Lecz teraz nie jest mi ten rodzaj ekspresji potrzebny.
Piszę raczej wiersze z przesłaniem. Najczęściej duchowym.

 

 

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Rafael Marius 

Piszę wiersze od dziecka, z przerwami:)

Różne etapy życia przeszłam pisząc:) Nie uważam mojego pisania jako ekspresji potrzebnej na przetrwanie ;) Niestety muszę przyznać, ze Mama Afryka nie przemawia do mnie duchowo i ani w innej formie z przesłaniem :))))

Proszę się nie gniewać nie będę się wypowiadać na ten temat :))

To pewnie dlatego, że jestem zmęczona i stres w pracy :)) Pozdrawiam najserdeczniej z całego serca, młlego dnia życzę :))

 

@poezja.tanczy Dziękuję :)

@Monia możliwe ;) dziękuję :)

Opublikowano (edytowane)

@Rafael Marius Tak, kontrowersyjny :) Dla takiej laiczki jak ja jest czymś nowym, ciekawy temat. W każdym razie interesujący. Można się zanurzyć w nim i zastanowić kim się tak naprawdę jest :)

Odkryć prawdę w internecie to też szczyt geniuszu. ALE przynajmniej spodobał mi się temat związany z korzeniami naszych przodków. Teraz przypomniało mi się przysłowiowe  "sto lat za murzynami" i dowiedziałam się kim jest Eva :) 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Muszę jeszcze chyba kilka razy przeczytać wiersz, niestety taka moja dola...

Miłej niedzieli życzę a dla mnie sztuka jest dzisaj przyjemną rozrywką:))

Dużo w tym wszystkim abstrakcyjnego myślenia, poszerza wyobraźnię, temat naprawdę ciekawy :)

Edytowane przez slow (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A faktycznie jest takie. Dzisiaj rzadko używane, jednak z dzieciństwa pamiętam.

Tyle, że wtedy oznaczało zacofanie naszego przaśnego PRLu nawet wobec państw afrykańskich.

Jednak w świetle odkryć naukowych nabiera nowego znaczenia.

 

Dziękuję wzajemnie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...