Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

galaktyczna mleczna droga


slow

Rekomendowane odpowiedzi

w tych odchłaniach świetlnych wędruje rozprzestrzeniajaca się melodia

w tych przestworzach

unosi się gazomelancholijna para

pozwalająca na bezkresną kąpiel

unoszącą wszystko ponad galaktyczne niekończące się granice...

 

odpływając na łodzi unoszącą na skrzydłach fale gwiezdnych meandrów

rozwijających skrzydła

fruwajacych w czasie spiralnych korytarzy

gdzie człekokształtne istoty wysyłają długie lśniące linie

mogące być jak świetlne czasoprzestrzenne tunele unoszące teleportacyjne myśli

by móc

narodzić się ponownie w innym świecie

...

 

 

 

 

 

Edytowane przez slow (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@slow

Człowieczek jest bardzo malutki w porównaniu z całym wszechświatem, a niektórzy zachowują się tak jakby byli jedyni, w centrum kosmosu.

 

Ale przekonają się... najpóźniej po utracie ciała iż tak nie jest.

Może nieliczni wcześniej rozpoczną niesamowitą podróż.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak z neurologicznego punktu widzenia to wszystko co widzimy wokół jest tylko tym, co nasz mózg postrzega.

Inne gatunki widzą świat zupełne inaczej.

 

Każdy ma swoje niezawodne sposoby na uczynienie subiektywnego odbioru świata przyjemniejszym, lżejszym.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Rafael Marius niech ci będzie..

Stres, i inne negatywne emocje niech je diabli wezmą! ;):)

A subiektywny świat czasami lepszy jest od tego w którym ocenianie innych może sprawić, że postrzegamy siebie w nieadekwatny sposób, delikatnie mówiąc;);)

Lubię odpynąć... zawsze kochałam pisać wiersze to jest jak terapia i uzdrawianie chorej duszy:*

Pozdrawiam:):):)

 

Edytowane przez slow (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja też.
A wiersz, nie da się ukryć, poetycki zapis tripu do odmiennych stanów świadomości.
Można pojedynczo, ale jeszcze lepiej w grupce... odlecieć wspólnym rytmem zjednoczonych serc.
Gdy jeden pociąga za sobą drugiego, coraz wyżej na fali granej razem muzyki lub doświadczenia duchowego.

 

A w moim ostatnim wierszu też wędrówka w czasie, tyle że do przeszłości, korzeni ludzkości i każdego z nas indywidualnie.

 

https://poezja.org/forum/utwor/222530-mama-afryka/#comment-2455182

 

Od tego zaczynałem ponad dwa lata temu moją podróż z poezją.
Lecz teraz nie jest mi ten rodzaj ekspresji potrzebny.
Piszę raczej wiersze z przesłaniem. Najczęściej duchowym.

 

 

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Rafael Marius 

Piszę wiersze od dziecka, z przerwami:)

Różne etapy życia przeszłam pisząc:) Nie uważam mojego pisania jako ekspresji potrzebnej na przetrwanie ;) Niestety muszę przyznać, ze Mama Afryka nie przemawia do mnie duchowo i ani w innej formie z przesłaniem :))))

Proszę się nie gniewać nie będę się wypowiadać na ten temat :))

To pewnie dlatego, że jestem zmęczona i stres w pracy :)) Pozdrawiam najserdeczniej z całego serca, młlego dnia życzę :))

 

@poezja.tanczy Dziękuję :)

@Monia możliwe ;) dziękuję :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Rafael Marius Tak, kontrowersyjny :) Dla takiej laiczki jak ja jest czymś nowym, ciekawy temat. W każdym razie interesujący. Można się zanurzyć w nim i zastanowić kim się tak naprawdę jest :)

Odkryć prawdę w internecie to też szczyt geniuszu. ALE przynajmniej spodobał mi się temat związany z korzeniami naszych przodków. Teraz przypomniało mi się przysłowiowe  "sto lat za murzynami" i dowiedziałam się kim jest Eva :) 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Muszę jeszcze chyba kilka razy przeczytać wiersz, niestety taka moja dola...

Miłej niedzieli życzę a dla mnie sztuka jest dzisaj przyjemną rozrywką:))

Dużo w tym wszystkim abstrakcyjnego myślenia, poszerza wyobraźnię, temat naprawdę ciekawy :)

Edytowane przez slow (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A faktycznie jest takie. Dzisiaj rzadko używane, jednak z dzieciństwa pamiętam.

Tyle, że wtedy oznaczało zacofanie naszego przaśnego PRLu nawet wobec państw afrykańskich.

Jednak w świetle odkryć naukowych nabiera nowego znaczenia.

 

Dziękuję wzajemnie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Ponad półwieku stawiam żetony los krupier rzuca nadziei kulkę koło się kręci w przeciwną stronę a kiedy staje znów nie mój numer   nie rezygnuję tą grę wciąż kocham nie mogę przecież ciągle przegrywać wierze że trafię odrzucam rozpacz przecież istnieje prawdziwa miłość   ale już jesień co przypomina żebym się spieszył nie będę młodszy niedługo przyjdzie niestety zima czas obstawiania mam coraz krótszy       20-09- 2024 Di Campione d'Italia 
    • Wkłada kamień do ust i ćwiczy wymowę. Nieraz kaleczy się. Później przemawia gładkimi i okrągłymi zdaniami. Czy są klejnotami ?    
    • W kształcie nieokreślonym Prawami geometrii Nie doszukuj się prostych Linii, osi symetrii.   Nie doszukuj się płaszczyzn W dachach gromem skruszonych, Ani wzorów – w dywanach W bezkształtność obróconych.   Nie szukaj też gry świateł Wśród błysków  igieł szklanych, Wiatru pięścią gwałtownie Tęczowo rozsypanych.   Nie szukaj praw wspólnoty W  grubych mumiach kamienic, Cierpkim stężałych bólem (Jak oblicza – męczennic).   Nie szukaj praw wszechświata W biblioteki ruinach, W zgliszczach antykwariatu Sagi – o wielkich czynach.   Nie szukaj słów uczonych Na rozsypanych  kartach, Tam, gdzie mała księgarnia Raną ściany – otwarta.   Nie szukaj również piękna W  byłej -  bryle muzeum, Rozciętej na sto części (Oto – destrukcji dzieło).   Nie szukaj rytmu dziejów Pod gruzami opery, Gdzie na kamiennej fali Mewy usiadły cztery.   Nie szukaj miłosierdzia Tam, gdzie kruchość katedry Okrył delikatnością Bandaż śnieżyście srebrny.   Nie szukaj praw natury Tam, gdzie na mary – ziemi Zwalone zwłoki dębu  Pod toporem ciśnienia.   Nie szukaj w zgasłych życiach Sensu lub alegorii, Wszak z ran – nie papirusu - Utkana jest historia.   Zamiast szukać słów wielkich, Kiedy zabrzmi głos dzwonów, Uszyj  minutę ciszy W burzy tamtej -   minionym.   I kwiat pąsowy połóż Tam, gdzie z ręki osłabłej Trzy płatki – bólu krople Na bruk twardy – upadły.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...