Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Wszyscy się ukrywamy

Na wpół martwi, na wpół żywi

Jesteśmy demonami udającymi człowieka 

Pozbawieni człowieczeństwa oraz sumienia

 

Oddaj się nam, uwierz w nasze brednie

Ściągniemy na was biedę i nieszczęście

Wszystko co usłyszysz z naszych ust 

Będzie kłamstwem, sprytnym blefem

 

Uwierz mi, zawsze ci pomogę przyjacielu

Naprawdę, tak głęboko cię zakopie 

Będziesz kwiatki od spodu wąchać radośnie 

Na tym dnie, które pokaże tobie

 

Nadzieję mam, iż podoba ci się widok 

Dobrze wiesz, że dla ciebie zrobię wszystko 

Nie dziękuj, bo aż się rumienię cały

Ale ładnie wyglądasz będąc martwy

 

Zapraszamy cię do nas

Lubimy poznawać nowe zabawki

Wykorzystamy ciebie do końca

I jebniemy gdy się znudzimy

 

Każdy u nas jest szczęśliwy

Przyjdź do nas, zobacz i przekonaj się

Dużo zabawy na ciebie będzie czekać

Przyjdź, przyprowadź nam świeżego człowieka

 

Lubimy poznawać nowe zabawki

Każdy cię tu wita otwarcie

Wykorzystamy ciebie jak szmatę 

I wyrzucimy jak brudne gacie

Edytowane przez Tommy Angelo (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Tommy Angelo zawsze gdy czytam tego typu wiersze wyobrażam sobie niewzruszonego polityka czytającego to.
 

+ Anegdotka: Z moim znajomym polonistą mieliśmy plan, żeby wysłać do sejmu kilka sztuk „państwa” Platona, może by się czegoś nauczyli. Ostatecznie stwierdziliśmy, że i tak by nie przeczytali :( 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • As pomału maca muła, mopsa   Ej, ma miętę, kruki maca! Mi kurkę tę imam je
    • Wypłowiała Ci na słońcu ta sukienka, deszcz wybielił z dłoni żółty odcień skóry. Ale dzielnie opiekujesz się zmarłymi, Panno Mario, która zeszłaś z boskiej chmury. Maryjko z grobu babci, stoisz cicho przy akacji, wysłuchujesz skarg potoku. Dzisiaj rwetes na cmentarzu, dużo ludzi. Fala płynie z naręczami siat i kwiatów. Ty na co dzień, dbasz o spokóǰ, mimo wiatrów. Towarzyszko pozaziemskiej ich podróży. Stoisz cicho przy akacji. Wysłuchujesz skarg potoku, że już bliskich nie ma z boku. Sa anioły i jezuski, są krzyżyki. Mi Maryjka sercu bliska, niczym matka. Symbolicznie poły sukni rozchylila, żeby schować się tam mogła cała dziatwa.   Maryjko - stoisz cicho. Wysłuchujesz skarg potoku, że już bliskich nie ma z boku. Wezmę pędzel, odmaluję Ci sukienkę. Pilnuj grobu na kolejne i ćwierć wieku. Bywam czasem, myślę często - ty tu jesteś. Pani wierna, opiekunko bez urlopu.       XxxxX Jak się nudzisz, bez pomysłu i fantazji, farbkę w rękę, idź na cmenatrz i pomaluj suknię Marii, biały welon, twarz i ręce a odwdzięczy się uśmiechem, gdzieś tam z raju.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Cień nie jest dobitny, gdy obraz bywa ciemny.  
    • @Wiesław J.K. Werter w ostatnich swoich chwilach przywdziewa taki surdut. Później dla wszystkich jego naśladowców stanie się on swoistym symbolem. I będą chcieli rozstać się z życiem ubrani właśnie w niego
    • Zakończył się już kolejny długi bal cieni tancerze już zasnęli radośni i zmęczeni trzymając tancerki za szczupłe dłonie białe jak posiwiałe me włosy i skronie kroplami deszczu niebo teraz zapłacze może kiedyś ten bal świętych zobaczę bo to dla wszystkich są wtedy imieniny wspomnienia snują opuszczone rodziny płoną znicze w kwiatach toną zimne groby na znak pamięci w szczególny czas żałoby wieczny odpoczynek odmawiam myślami nasi ukochani znowu są, znowu z nami choć niewidzialni czuję ich obecności dziękując za lata pełne dobrej miłości na czas zadumy mocno serce zabiło szukam słońca ,które się teraz skryło nie odrywając od szarego nieba wzroku dziś w przededniu zaduszkowego mroku gdy rajska orkiestra w niebie requiem gra tutaj na ziemi się ściele listopadowa mgła
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...