Dopiero o los się potknąwszy

[Waldemar_Talar_Talar]

Jako dziecko z ich
dobra korzystał
jednak gdy wyrósł
zapomniał o tym
i łukiem omijał

Dopiero o los
potknąwszy się
zapragnął naprawić
zło którym krzywdził
nie tylko bliskich

Lecz było za późno
bo na łożu śmierci
nie miał już sił
czynem naprawić
własnego błedu

Błędu za którym
widnieje dom
a w nim zdjęcie
otulone szalem
utkanym przez
matkę


Utkanym z wiary
nadziei i miłości
którym serca biły
biją i zawsze będą
bić życzliwością

Nawet dla tych
zagubionych
którzy kiedyś
zgubili drogę
i zabłądzili

[duszka]

@Waldemar_Talar_Talar Chyba nie zdajemy sobie w pełni sprawy, jak cenne jest doświadczone wczesniej przez nas dobro, jak bardzo motywuje wciąż nasze życie, wzmacnia wiarę w siebie... Dobrze, że o tym przypominasz :) Pozdrawiam.

[Waldemar_Talar_Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - dziękuje za szczery komentarz - owe dobro z przeszłości 

              to podziękowanie od losu - 

                                                                 Pozdr. już jesiennie.

                               

Witam - dziękuje za ową zgrabność - 

                                                                     Pozdr.

                     

@Łukasz Jasiński - @SInYc - @Rafael Marius - pięknie wam dziękuje - 

[Waldemar_Talar_Talar]

@Leszczym - dzięki -