andrew Opublikowano 18 Września 2023 Zgłoś Opublikowano 18 Września 2023 (edytowane) zamknięci w intymnych myślach łakniemy życia spragnieni nie potrafimy go sięgnąć jest obok jeden krok ubiór z obaw stare rany nie pozwalają na otwarcie się zrobienie kroku słońce nie wschodzi dla nas ból nie pozwala otworzyć oczu nie poznamy smaku nowych uczuć pozostając w ciemności 9.2023 andrew Edytowane 18 Września 2023 przez andrew (wyświetl historię edycji) 4
duszka Opublikowano 18 Września 2023 Zgłoś Opublikowano 18 Września 2023 @andrew Rozumiem i znam to, że można nie potrafić "otworzyć oczu", ale słońce wschodzi jednak dla każdego... Pozdrawiam. 1
andrew Opublikowano 18 Września 2023 Autor Zgłoś Opublikowano 18 Września 2023 @duszka Tak to Dobry Pan Bóg urządził. Świeci i nad dobrymi i złymi. To jest nadzieja... Pozdrawiam serdecznie, Miłego dnia 1
Rafael Marius Opublikowano 18 Września 2023 Zgłoś Opublikowano 18 Września 2023 @andrew Trafnie oddałeś uczucia, które chyba każdemu z nas w jakimś okresie życia towarzyszyły. Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość. Właśnie, nosimy takie szaty utkane z różnego rodzaju obaw. Czasem jednak udaje się je zrzucić. 1
SpArki Opublikowano 19 Września 2023 Zgłoś Opublikowano 19 Września 2023 Eh ten jeden krok Bardzo prawdziwy tekst a słońce może zgasnąć
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się