Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ze snu mnie wyrwała postać biała,

Przy łóżku stała, rozmawiać chciała.

Aniele- mówi- mój czas niedługi 

Obudź się, zbudź się. 

Zadrżało me ciało, serce ustało

Usta jak zawsze zamknięte.

W oczy jej prawda zabiła, bolało

ale czyż ona nie piękna?

Jej cisza po brzegi wypełnia me uszy,

A spokój juz nigdy nie będzie ten sam.

Wycisza się ból, a spokój mej duszy

zagłuszy-ło-motanie serca.

Aniele- mi mówi już po raz drugi

-mój czas tu niedługi, a ty zapominałeś kim jesteś.

Aniele, aniele, aniele... szeptało.

 

Jej brzmienie me ciało ze snu wyrwało,

Jej światło me serce do dziś przewierca.

Otwieram te usta zwykle zamknięte... Bolało 

I co się stało?

Ustały me myśli natrętne.

 

Opublikowano

@Rafael Marius

Myślę że w zgiełku codzienności łudzimy się co do rzeczywistości. Przyjrzyj się raz z bliska i raz z daleka i zobaczysz  w innym świetle ale nigdy nie znajdziesz czego nie ma. Dla mnie niebiański pokój nie istnieje. Tylko akceptacja tego faktu mnie pokrzepia. ... wszędzie w koło widzę zagubione aniołki szukające nieba.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja stan permanentny na ziemi to można się zgodzić.

Mnie się zdarzyło i zdarza doświadczać takiego stanu. Nie powiem, że często.

Zatem z mojego subiektywnego punktu widzenia czasem bywa.

 

Owszem, owszem ja również.

Choć co tam w głowie u kogoś siedzi, to ja do końca nie wiem.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Swoją drogą nie masz litości dla aktorów, moim zdaniem tylko Ewa Demarczyk by podołała - fantastycznie ślizgasz się po dykcji jestem zachwycony jak lekko a zarazem trudno się to czyta w sensie recytuje. 
    • @Berenika97 mnie trudno jest wiele rzeczy pojąć i wtedy pozostaje wiara dziecka nie analizuję a przyjmuję z wiarą. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...