Nieskończenie uwiedziony

[Dawid Rzeszutek]

Nieskończenie uwiedzionym być

 

(trzynastozgłoskowiec, rym ABAB,)

 

Dotykam ust twoich, tej malinowej pełni

Co owocem zaspokojenia w usta tryska

Wśród ognisk tańczę piersi, jak starzec bezczelny

Nie mogę odwieść od ud twoich mego pyska

 

Jakże narkotycznie budzisz dzikie fantazje

Kolorami tęczy barwie ślady dotyku

Wielbię niepodległość i kocham jak Abchazję

Wśród rozkoszy tonąc gamy słodkich czynników

 

Wodospad więzi nagle barwi się czerwienią

Truskawkowa miłość rozczula nasze serca

Tylko chwile w ramionach żywot nasz odmienią

Niebios błogość trwać będzie nim przyjdzie poborca

 

Tule Cie wiatrem i zapachem morskiej piany

Ty oddychasz lekko wdychając zapach róży

Most wojaży nasz powrotny jest już zalany

Wieczność nowe szlaki tułaczki nam wywróży

 

Spętani uśmiechami jak dłońmi w tej drodze

Idziemy w tańcu zespolonych serc nagich

Puszczamy w jednej chwili istnienia wodze

Wśród lasów upadamy w dół bez uwagi

 

Autor: Dawid Rzeszutek

 

P.S 

W razie błędów lub zgrzytów - proszę pisać, konstruktywną krytykę zawsze przyjmę...

[Gość Franek K]

No dobra.

Trzynastozgłoskowiec ma to do siebie, że po siódmej zgłosce następuje pauza. Stąd się bierze rytm.  Tu Ci niestety tego zabrakło.

 

Pozdrawiam.

[Dawid Rzeszutek]

@Franek K Jestem amatorem, ciągle się uczę. Dziękuję za uwagę do wiersza, pomoże to wzbogacić mój warsztat i samą świadomość materii wiersza trzynastozgłoskowego. Dziekuję. Pozdrawiam!!