Żrą nas konwenanse

[Nie_wiem]

Najlepsze wiersze wyłoniły się z chaosu insomnii

Nie boją się być szkaradne bo mogą

 

A człowiekowi to nie wypada

Człowiek wybrał kij między łopatkami i stos książek na głowie

 

Dokręca się śrubkę, a dokręca, ukręca na siebie biczyk, a ukręca  i tak to leci

 

Żrą nas konwenanse Mademoiselle

Doprawdy galantnie leży to chomąto!

[Monia]

Przypomina mi to o wielu życiowych sytuacjach,z którymi musiałam się w przeszłości mierzyć zresztą nie tylko o tym pozdrawiam;)

[Nie_wiem]

@Monia

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiersz podyktowany życiem, więc cieszę się, że życiowy

pozdrawiam Cię serdecznie :)

[Rafael Marius]

@Nie_wiem

A czuję, że najlepiej nam było zanim zbudowano mury cywilizacji z obronnymi wieżami konwenansów.

Jednak koło czasu zaprowadzi kiedyś do początku.

[Nie_wiem]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też tak czuję :)

 

Być może, być może…

 

dziękuję bardzo za Twoją refleksję i serdecznie pozdrawiam :)