Jedenasty Paluszek

[Dekaos Dondi]

jurny dziadek śliczną babcię

chciał za żonę prędko pojąć

zatem w głuszy zbiera ładne

kwiaty by rzec ty być moją

 

nocka świeci już księżycem

właśnie trzyma cały bukiet

czy za chwilę straci życie

no nie zdążył biedak uciec

 

fakt nie zdążył lecz ma farta

choć nie całkiem rzec ja muszę

bestia wzięła no i zjadła

jedenasty wszak paluszek

 

dziadek wraca człapiąc ledwo

łezki w oczach lśnią lamentem

oj nie pojmę słodką piękność

bez paluszka mnie nie zechce

 

stary coś ty lico smutne

obietnicę zaraz zacznę

dziś dla ciebie tych paluszków

w słodkiej dziurce kupię paczkę