Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

czterdziestopięcioprocentowy wiersz

Rafał Hille
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Rafał Hille

Rafał Hille

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

dolejmy soku

wódka czysta jak biała kartka

papieru jednych onieśmiela a

innym rozwiązuje język

 

podkładam ogień pod papierosa

popiołem da się napisać coś grubego

parę słów albo narysować palcem

choinkę albo cycki baby z

tatuażu marynarza

 

codzienny przegląd sumienia

zostawiam na jutro; teraz jestem

po prostu zbyt żywy

w podejrzanej dzielnicy

na obrzeżach  pamięci miasta

czekam na autobus

albo ucieknę pieszo

 

dziś się już poddaje

czystą kartką papieru zawijam kamień

rzucam w czyjeś okno

prześwietlone telewizorem

dalej nic się nie dzieje

 

mrok tylko gęstnieje tu i na

peryferiach

jakiekolwiek by je przeklinać

zawsze są i czekają na parę słów

które wpadają wieczorem

przez otwarte okna

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Rafał Hille (wyświetl historię edycji)
5

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • FaLcorN
      Zawsze zgarniesz odpowiednio

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      @Berenika97 Pozwoliłem sobie trochę zmienić, w dobrej wierze i z szacunkiem:   Już idzie, by stanąć blisko, tam gdzie Jej szukasz codziennie. Wzlot uczuć, gorąc serca, to wszystko, co wam do szczęścia potrzebne.
    • P.Mgieł
      melodia

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      @sisy89 Dużo tu czułości, delikatności, ale też dojrzałości w spojrzeniu na relację. Nie ma tu taniego romantyzmu — zamiast tego jest refleksyjność i intymność, co czyni wiersz naprawdę wartościowym.
    • P.Mgieł
      Tak

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      @Berenika97 Piękna, dojrzała fraszka z mocnym przekazem i subtelną puentą. Porusza tematy bliskie każdemu i czyni to z klasą.
    • P.Mgieł
      Życiowe wariacje

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar To dojrzały, refleksyjny utwór. Mimo prostoty języka niesie głębokie przesłanie. Można go odczytywać jako próbę oswojenia się z tym, co nieuchronne – i to właśnie czyni go wartościowym. Twój wiersz porusza uniwersalne, trudne tematy: śmierć, smutek i żal. Są one ujęte jako nieuniknione elementy ludzkiego życia – „życiowe wariacje” – co jest trafnym i filozoficznym podejściem.
    • P.Mgieł
      Brud pod paznokciem

      Przez P.Mgieł · Opublikowano

      siedzę w tym barze z piwem za dwa dolce i dziwką, co pachnie jak spalony toast. wszyscy tu czekają — na koniec zmiany, na wygraną w totka, na śmierć z klasą. a klasa tu umarła w '87. facet obok gada o swojej kobiecie, że go zdradziła z pastorem. pastor podobno ma lepsze auto, i większe poczucie winy. może też większego fiuta — nie wiem, nie pytam. w łazience śmierdzi krwią i wybielaczem, jakby ktoś próbował zedrzeć z siebie czas paznokciem. kiedy wracam do stolika, kelnerka mówi mi, że wyglądam na zmęczonego. mówię jej, że to nie zmęczenie, to życie mnie przeżuło i wypluło jak pestkę wiśni. śmieje się. ma ładne zęby jak na kogoś, kto widział tyle, co ja. wracam do domu, pies szczeka, kot nie żyje, a listonosz zostawił rachunek za wodę, której nie mam i światło, którego nie chcę. odpalam papierosa, patrzę w ścianę, i myślę, że jutro będzie dokładnie takie samo. i to, kurwa, najlepsze, na co mogę liczyć.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...