Się

[jazzkółka]

/się/

 

 

latało po podwórku 

z łukiem z klonowej gałązki 

i gumką od majtek naciągniętą

na marzenia

 

w samej koszulce na rżysku

goniło za płochliwymi snami 

choć jeżyny i krzyki dorosłych

raniły bose stopy

 

łaziło po drzewach

by w koronach bronić śpiących 

królewien od przebudzenia

do dojrzałości 

 

po pas w wilgotnych trawach 

nienazwanymi pragnieniami

nie myśląc o kobiecie

którą kiedyś musi

 

się

stać 

 

 

 

 

 

 

Edytowane 28 Sierpnia 2023 przez jazzkółka (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Owszem tak właśnie było.

[iwonaroma]

Oryginalnie - ale to u Ciebie norma :)

Tak, gdyby człowiek wiedział, co go w życiu dorosłym spotka mógłby SIĘ tak spontanicznie nie cieszyć...