Zgłoś

Żył był wilk morski gdzieś hen nad Gangesem, co przyrodzenie pocierał magnesem. Nie dla mamony jak innych wielu, lecz by bezpiecznie dotrzeć do celu, własnym kierować się chciał interesem.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie spodziewał się po wydrze, że... łeb rychło urwie... hydrze.    

Siedziałem sam w ciemnym pokoju w którym nie było okien A ja tak bardzo szukałem jakiegoś źródła światła Nagrodą byłby brak kary lecz nie udało się tym razem A karą było doświadczenie spełnienia własnych marzeń Po czym splątałem swę ręce i oplotłem sznurem szyję, dzwoni telefon i głos mi mówi że nie żyje Mówie "jak to?" w tej piwnicy przecież nie ma zasięgu, odpowiada chłopcze morda nie zniose tego jęku. Ide i kolejny dzień i kolejna droga słowa co krok kolejny błąd i brzemie i trwoga, iluzja prawdy bezpowrotnie wprowadza w zaślepienie. Imie człowieka, odwieczne, ciągłe samozniszczenie. Te ulice wszystkie ciemne, zimne, bezimienne, a to miejsce zepsute i chciałbym je opuścić  Z Tym że nie wiem czy umarłem czy będę żył jeszcze i czy będę energią gdy obrócę się w pył Nosiłem różowe okulary i nie zdejmowałem ich  bo bałem się trochę że może dostanę w pysk Ciągle w duchu wiedziałem że nie jest wspaniale ale bardzo regularnie to sobie wmawiałem Podobno czas leczy rany choć moje się pogłębiały więc znieczulenie skutecznie codziennie aplikowałem I tak niby wiedziałem ale uwagi nie zwracałem kiedy stawało się jasne że jednak przegrałem Gdy już do końca i zupełnie całkiem zrezygnowany siadłem na chodniku rzucając proste "kurwa mać" Nigdy więcej już nie chce takich głupich nawyków żadnych marzeń ani snów nie odważe się już mieć.

@Arsis poruszająca proza....