Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

takie kruche wszystko 

wątłe 

niebezpiecznie zmienne 

płoche 

i świeca dotknięta zaledwie jednym podmuchem - 

zgaśnie

i dźwięk który brzmiał jeszcze wczoraj 

ucichnie 

 

a tak niedawno miałam pięć lat 

i długie warkocze...

 

krajobraz łatwo się zmienia 

barwy nakładają się -

jedna na drugą  

 

czasu nie złapiemy w locie

on płynie 

płynie na naszych niebach

utkany gęsto tętniącym życiem

 

 

 

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

O to ładnie pewnie chłopcy lubili za nie ciągnąć?

Ja też pamiętam ten czas całkiem dobrze i nie da się ukryć szybko zleciało.

 

Płynie mijaniem obłoków, odliczanymi literami w odwiecznej księdze życia, a na ziemi zmiennością twarzy.

 

 

Edytowane przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

Kolejny wiersz o przemijaniu. Najbardziej wzruszyły mnie te „warkocze” — chyba najwymowniejszy symbol upływu czasu.
 

Przypomniałaś mi moją pierwszą miłość (nieodwzajemnioną oczywiście), która miała tak niesforne włosy, że ścięła je na krótko zanim ją poznałem, ale podarowała mi zdjęcie z długimi włosami, na którym wyglądała ślicznie. Lecz i to zdjęcie przeminęło, bo jedna z dziewczyn zginała je i szarpała tyle razy, że nie można było rozpoznać twarzy. Wiele bym dał, żeby móc je zobaczyć choćby przez pięć sekund.

 

 

Edytowane przez staszeko
Ale -> Lecz (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • O odo   Pieśni  nie bałwochwalna co byłaś zawsze tak moralna   w której i olimpiady dawno temu opiewano mistrz Horacy zanosił cię jako z lauru wiano w starej Grecji śpiewana  zawsze w chórze ty co przeszłaś w historii niezliczone burze   Hymnem dzisiaj wybrana  dla całej wspólnoty podnosząc radość do rangi jeszcze jednej cnoty ,,kwiatem Elizejskich Pól’’ została ochrzczona i jak ,,iskra bogów’’ spocznie na nasze ramiona   O odo   Swą młodość wielki Adam wzniósł na wyżyny boś ty ulepiona przecież z lepszej jesteś gliny prosi cię poeta o skrzydła ale nie te od anioła ,,bez serc bez ducha ‘’ rozpaczliwie i dziś woła   A i ja pisałem chłopcem będąc niejedną odę ciesząc tym serce jeszcze wszak takie młode na cześć życia i świata i cudnej przyrody same wzniosłe i pochwalne dziecięce ody   O odo   Spraw bym mógł jeszcze poznać te twarze co prawdę i wolność przyniosą nam w darze by z pieśnią chwalebną stawiano im pomniki by ustały te nienawiści i pełne gniewu okrzyki   By radość wyśpiewano  już tę prawdziwą uczyń Boże tę ziemię dostatnią i szczęśliwą bym wyciągnął do każdego rękę na znak zgody całe zło niech zginie i stopią się odwieczne lody   O odo   Bym sławić mógł cię jak cnotę lub bohatera bo tylko prawdziwa poezja nigdy nie umiera hymnie i pieśni na ustach nie bądź jak dzwon pusta                                                                                                                  I nie bądź dzwonem tylko na trwogę wskaż zabłąkanym tę właściwą drogę bo nie wszystkie szlaki do celu zawiodą o pieśni odświętna  o hymnie uroczysty   O odo
    • Udane, taka prawda.
    • … wydarzenia kieleckie były prowokacją ubecką wymierzoną w syjonistów, proszę nie manipulować historią i nie próbować przypisywać winy rdzennym Polakom.
    • Bo są jeszcze w polskich służbach mundurowych i nie tylko - są i w Służbie Cywilnej i w Polskiej Policji i w Straży Granicznej i w Wojsku Polskim - są ciągle ludzie, którzy przejawiają zdrowy rozsądek i oni działają niejako po partyzancku.   Grzegorz Braun 
    • Ja jestem ulepiona z pierwszych, ładnych małpeczek::
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...