Trzy kolory

[Jacksons Fan]

Błękit do tej pory jeno niebo zabawiał

Pókim głębi nie dojrzał, co w serce ukłuła

Zbladł firmament wysoki, gdzie obłoki tuła 

A com nim zachwycony, blaski swe ponawia

 

Na liściach jej nie dojrzeć, ani na obrazach

Ani wiosenne trawy równać się nie mogą...

Gdy wzrok łzą zasłonięty - wielką sercu trwogą

Duch głęboko raniony, wielka na nim skaza

 

Ten ostatni blask dla mnie, szczęśliwy zaszczytem

Gdy blisko chcę w lazur spojrzeć, toń nieskończoną

Słodkie plamki zmieszane i ciało wiosną syte

 

Tęcza już nie dogoni, mocno zawstydzona

W szczerości kolorów jak i w tym co ukryte

I ona urocznością sama uwiedziona 

Edytowane 13 Sierpnia 2023 przez Dobry, Zły i Brzydki (wyświetl historię edycji)

[Marek.zak1]

Bardzo ładny sonet o tych błękitach i nie tylko. Pozdrawiam

 

P.S.  I ona sama urocznością uwiedziona -> I ona urocznością sama uwiedziona 

 

Wtedy jest rytm i 7/6

[violetta]

Przecudny wiersz.

[Jacksons Fan]

@Marek.zak1 dzięki, zaraz wdrożę

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@violetta dziękuję fajnie, że Ci się podoba

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - z dużym podobaniem dla wiersza - 

                                                                               Pozdr.

[Jacksons Fan]

@Waldemar_Talar_Talar pozdrawiam, Waldemar!

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[duszka]

@Dobry, Zły i Brzydki Jaka żywa i złozona jest interakcja podmiotu lirycznego z naturą... Mam wrażenie, jakby była ona osobą - cudowną, wielobarwną, obdarzającą. Czytając muszę się na nią świadomie otworzyć. Pozdrawiam :)

[Jacksons Fan]

@duszka Bo jest

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

oczy kobiety, którą kocham mają zadziwiającą właściwość: zmienia się ich kolor w zależności od nastroju

Również pozdrawiam, Duszko

@sowa oj, nie taka znowu trumienna