Wszystkie pozostałe wiosny

[Dobry, Zły i Brzydki]

I

 

Zima

 

Nieśmiały uśmiech w dłoń

Poznaję pierwsze myśli

Wyciągam ramię doń

Gorąca prośba "wyślij"...

 

Obejmuje we władanie

Dźwięk jakże duszy miły

I dzień w dzień czekanie

Póki czasu, póki mej siły

 

Przeto nie wiedząc kiedy

Serce to mocniej bije

Uderzeniem torpedy 

Tęsknota już się wije...

 

II

 

Wiosna

 

Słowa dzielone gwiazdami

Drzewo magicznie nazwane

I wciąż ciaśniej między nami...

Zmienia nieporządek zastany

 

Coraz większe pragnienie

By wyznać, raz śmierć kozie

I nie wiem, czy to śnienie...

W deszczu, słońcu, na mrozie

 

Ze środka chce się wyrwać

Że zależy, jak kocham, jaki brak

Jak bardzo chcę Ci wyznać

Że to Ty! Odpowiadasz! Tak!

 

III

 

Lato

 

Strach niesłuszny zdejmuje

Choć ponadludzko urodziwa

Ciekawa co dzień uszykuje

Taka piękna, delikatna, tkliwa...

 

Blask świat rozświetlający

I bieg, chociaż sekund kilka

I w płaszcz uspokajający 

I wieczna, lecz niby chwilka

 

I miłość mocna zabiera

I słodki policzek, pocałunek

Co ramiona Twoje rozwiera 

I szczęście upija jak trunek

 

IV

 

Jesień

 

Wieczorne neony ziewają 

Błękity wzrokiem owlekam

Co Jej ramiona skrywają

I drugi, którego tak czekam

 

Trzymam jak skarby te dłonie 

Ogrzewam cud utęskniony

Choć obok to biegnę do Niej

By dotknąć Jej pięknej korony

 

Przytulić pragnę i sprawić 

By dni Jej baśnią się stały

Usłyszeć jak kocha i prawić

Jak urokiem Jej oniemiały

 

V

 

Piąta pora roku

 

Nieście mnie wiatry, skrzydła

Szybko w ramiona kochane

By wreszcie tęsknotę przebrzydłą

Tak jak policzki skrapiane

 

Wytrzeć gorącą miłością 

Dotykiem gładkim opatrzeć

Rany polepić pięknością 

I cknienie podłe precz zatrzeć 

 

I bliżej, wciąż bliżej przyszłości

Gdy odmówić prośbie nie zdoła 

Otaczać kręgiem czułości 

Być przy Niej... Blisko Anioła 

 

VI

 

Wszystkie pozostałe wiosny

 

Klękając pokornie w pragnieniu głębokim 

Byś Panią mej śmierci i życia być chciała 

I stanąć przed Tobą z uśmiechem szerokim

Wyszeptać trzy słowa, a prośba ma śmiała

 

Kręgiem wsparta złotym, co żaru dowodem

Byś blaskiem mej drogi po wieczność została 

Gdy wziąć mnie za rękę i białym korowodem 

Prowadzić przy sobie gdzie szczęście wspaniałe

 

By trwanie przy Tobie swą własną pieśń pisało 

W rozterkach i w zdrowiu, trwodze i radości 

By nigdy nie brakło, by nigdy jej za mało

Tego co nas łączy, co nam drogie... Miłości 

[Łukasz Jasiński]

Początek bardzo dobry: rytmiczność (w takim układzie średniówki wstawiamy tylko przy 4/4, razem: 8), a dalej? Padłem... Widać, że tekst nie był szlifowany - same talenty to za mało, trzeba posiadać również wiedzę, doświadczenie i warsztat literacki.

 

Łukasz Jasiński 

[Dobry, Zły i Brzydki]

@Łukasz Jasiński ano trzeba

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

nie uzyska się tego wszystkiego w niecałe dwa lata

[Rafael Marius]

@Dobry, Zły i Brzydki

Mnie się podoba, ładnie lirycznie o porach roku przeplatanych równie piękną miłością.

[Dobry, Zły i Brzydki]

@Rafael Marius bardzo mi miło

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dzięki, że zajrzałeś

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - mi też się podoba  - 

                                                        Pozdr.

[Dobry, Zły i Brzydki]

@Waldemar_Talar_Talar dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

pozdrawiam