Powstanie w naszej kamienicy

[Rafael Marius]

Wieści biegają wzdłuż niespokojne
sierpniowa burza pod płaszczem błyska
z bramy wychodzi młodość do nieba
święty z kapliczki patrzy zadziornie

 

Wolność nadeszła z pustym chlebakiem
zabito konie była kiełbasa
z browaru worek z jęczmieniem zniknął
na ogniu z mebli wciąż tylko kasza

 

Pocisk zbłąkany trzy piętra zdmuchnął
wiara ze śmiercią w piwnicy tańczy
pokerek czysta miłość tęsknota
za słońcem latem woń pomarańczy

 

Na Matki Zielnej po swoje przyszli
brama skrzypnęła po raz ostatni
RONA zbierała na złoty bilet
w płomieniach cichły wariatki krzyki

 

 

Wszystkie opisane tu, zasłyszane od rodziny i znajomych, zdarzenia są autentyczne.

 

 

 

 

Edytowane 2 Sierpnia 2023 przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

@Tectosmith

Dziękuję za serduszko, tym milsze iż z dalekiej Belgii.

Również w imieniu bohaterów tego wiersza za czytanie i pamięć o nich.

[Tectosmith]

@Rafael Marius Proszę bardzo.

Pozdrawiam serdecznie :-)

 

[Łukasz Jasiński]

@Rafael Marius

 

Miniaturka 

 

To żaden grzech mieć w duszy

żołnierskie życie, mężczyźni,

kobiety i dzieci jak karczowniki

w germańskich łachmanach

toną w kanałach, nad nami

drżą płonące ruiny, posłuchaj

serca: nam nie kazano umierać

na kolanach - my mamy ginąć

z dwoma palcami przy skroni.

 

Łukasz Jasiński (sierpień 2010)

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane 1 Sierpnia 2023 przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - pamięć się liczy i za to duży plus - 

                                                                                 Pozdr.

[Rafael Marius]

@Łukasz Jasiński

Dziękuję za serduszko i ciekawą miniaturkę.

A Ty może też jesteś potomkiem uczestników Powstania?

[Somalija]

@Rafael Marius Czy ta dziewczyna pierwsza od lewej, nie jest czasem w ciąży...

[Łukasz Jasiński]

@Rafael Marius

 

Gdyby coś, to: karczownik w sensie charakterystycznym jest podobny do kreta, natomiast kret nie pasował mi do podziemnego miasta - kanałów (wiem, wiem i wiem - w kanałach mieszkają również szczury, a one z kolei mają pejoratywne znaczenie), jednak: z punktu widzenia Niemiec - Powstańcy Warszawscy robili krecią robotę - używając terminologii Służb Specjalnych.

 

Łukasz Jasiński 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A tego nie wiem. Ja znałem tylko tą w środku, z mojej rodziny. Już nie żyje. Zmarła w 2016.

 

Dziękuję za serduszko i przeczytanie.

[Somalija]

@Rafael Marius Ładna, blondynka z przerwą między górnymi jedynkami, pytam o tę drugą z ciekawości, ponieważ ma obrączkę i na moje oko sześciomiesięczny brzuch... Chwała bohaterom...

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A to podobno przynosi szczęście i tego jej nie brakowało.

Cały szlak bojowy batalionu parasol jako sanitariuszka, a w czasie okupacji, jak ktoś skrupulatnie policzył, udział w 42 akcjach podziemia zbrojnego.

A dla mnie po prostu kochana ciocia.

Dla dziadka, też powstańca, najbliższa osoba z rodziny i dozgonna przyjaciółka.

 

 

Edytowane 1 Sierpnia 2023 przez Rafael Marius (wyświetl historię edycji)

[Somalija]

@Rafael Marius Też mam taką przerwę...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

,

Dziękuję, że mogę zobaczyć Twoją ciocię, miło że choć w taki sposób mogę poznać bohatera...

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I masz szczęście w życiu?

Ja też kiedyś miałem w dzieciństwie, ale mi znikła wraz ze szczęściem.

[Rolek]

Widzę, że prawie tam byłeś. Dobrze napisałeś. 

[Somalija]

@Rafael Marius Raczej nie mam szczęścia, ale wiele wypracowałam...

Miałeś, bo to dziedziczne... mój syn ma taką dużą, że jak mu zęby zaczęły wypadać, to uważał, że tam mu, też ząb wypadł...

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pewnie tak. Nosiłem aparat korekcyjny, bo nie było miejsca na inne zęby i mi się zsunęły.

[beta_b]

Dobry tekst, ma klimat. bb

[Łukasz Jasiński]

@Rafael Marius

 

Niestety, jestem potomkiem Jakuba Krzysztofa Ignacego Jasińskiego herbu Rawicz, moi przodkowie mieli dworek w Jasionce niedaleko Rzeszowa i został on zniszczony przez Niemców - teraz jest tam lotnisko - przerzut broni na Ukrainę, mój prapradziadek miał na imię Jakub i mój brat ma na imię Jakub, losy wojenne rzuciły moich przodków na Opacz Małą, teraz to przedmieścia Warszawy, oczywiście: na świat przyszedłem na Górnym Mokotowie - w szpitalu na Madalińskiego i mieszkam na Dolnym Mokotowie, prawdę mówiąc: wojna to jest straszna rzecz - niszczy człowieka wewnętrznie i psychicznie, mój ojciec, dziadek i pradziadek umarli przez alkoholizm, napisałem wiersz o ojcu pod tytułem: "Kierowca".

 

Łukasz Wiesław Jan Jasiński herbu Topór 

 

Opublikuję ten wiersz tutaj, bo: nie tylko formalne pochodzenie świadczy o człowieku, także: geny i na podstawie genów (charakter i zachowanie) też można rozpoznać szlacheckie pochodzenie, ojciec zmarł dwa lub trzy lata temu, mam jego akt zgonu, przy okazji dodam - Jakub Jasiński (dla uwagi: mój przodek, bo: mój brat to też Jakub Jasiński, dlatego należy używać drugiego imienia, otóż to: Jakub Krzysztof Jasiński - generał artylerii i Jakub Sylwester Jasiński - saper) również pisał wiersze, trudno zmienić geny i pochodzenie.

 

Przywołam wiersz mojego przodka, oto on:

 

Do Rozety

Jakub Jasiński

Nadchodzi widok smutnej jesieni,

Liście pożółkło na drzewie,

Mojej Rozety nic nie odmieni,

Zawsze zacięta w swym gniewie.

 

Wnosiłem sobie — wiosna wesoła,

Co wskrzesza całą naturę,

I jej też serce zmiękczyć podoła...

Lecz zawsze równie ponure!

 

Próżne me jęki, próżne wzdychanie,

Darmo się nurzam w rozpaczy,

A nuż się wtedy gniewać przestanie,

Gdy smutną zimę zobaczy.

 

Ach i stąd próżne wnoszą nadzieje,

Już za nic moje kochanie;

I to zapewne jej nie zachwieje,

Bo zawsze piękna zostanie.

 

Rozeto, patrzaj na te odmiany,

Cała natura niestała,

Twój tylko umysł nieubłagany.

Będziesz się jeszcze gniewała?

 

Kierowca 

 

Mój tata był dobrym kierowcą autobusu,

prowadził węgierskie złomy - ikarusy,

inni się bali, wyrzucał pijaków, mocno

dawał w mordę awanturnikom, palił

 

mocne, smrodził, cierpliwie czekał

na babcie, wysiadał, pomagał, gardził

automatem, kochał biegowe, pamiętam:

na miejskim zadupiu, blisko pętli - dał

 

gazu, zepsuty zegarek wskazywał na sto,

nie, na dwieście, nie odpoczywał, ciągle

naprawiał swoją zabawkę, raz otrzymał

mandat od kolegi milicjanta - wyrzucił

 

do kosza, za karę prowadził czerwonaki

nocne, pijany ubek przystawił do skroni

spluwę, przeładował, chciał naprawdę

zabić, poranne szmatławce wrzeszczały:

 

miasto to nie dziki zachód, solidarność

przyszła, strajkował, skurwysyńskie pały

w czarnych okularach na haczykowatym

nosie szantażowali, nie podpisał - pokazał

 

im takiego wała, wyrzucili biednego

bobasa w ostrogach na bruk, strasznie

długo pił i był prozatorem romantycznej

odysei - mój tata teraz naprawia bruk.

 

Łukasz Jasiński (styczeń 2010)

Edytowane 1 Sierpnia 2023 przez Łukasz Jasiński (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję. Musowo.

Ja miałem okazję wysłuchać od kilkunastu osób o zdarzeniach, które opisałem.

To część mojego życia, rodzinnej historii. Także mojej ulicy.

[slow]

@Rafael Marius Mojej babci Świętej pamięci, zbombardowano dom w  Warszawie, wtedy zginęła moja prababcia z pradziadkiem a moja bacia została sam z dwoma braćmi musiała o nich dbać podczas wojny.