Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

w moim domu

Jacek_Suchowicz
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

znowu mieszają w moim domu

sąsiedzi dobrzy i uczynni

sercem gorącym chcący pomóc

choć na ich rękach liczne winy

 

czyż to powtarza się historia

gdy wielki brat się szarogęsił

w imię przyjaźni zabrał sporo

był ocet w sklepach i nic więcej

 

dzisiaj metody inne nieco

subtelne wyrafinowane

zaś oszust stryj na kasę leci

udaje że postradał pamięć

 

wpuścić do domu chce po cichu

tych niby eko - solidarnie

dawnych sąsiadów niewolników

dziś rezydentów na socjalnym

 

zadbają aby wzrosła dzietność

być może niehumanitarnie

ten melanż kultur jest podnietą

niech za parkanem pozostanie

 

a mi się marzy żyć spokojnie

według praw Boga oraz ładu

i najważniejsze jeszcze wspomnę

na dystans trzymać mych sąsiadów

 

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
9
tetu

tetu

Opublikowano
Opublikowano

Lubię Twoje rymowane wiersze. Jest w nich wiele racji, mądrości , a i humoru nie brakuje. Umiesz ubrać w słowo rymowane niejedną sytuację dając tym samym do myślenia. Nie ma w Twoich wierszach mowy o sztywności. I to jest fajne. Z przyjemnością. Pozdrawiam. 

1
Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Szkopuł w tym, iż kościołów jest wiele i każdy z nich ma najczęściej  jedną i na ogół spójną. Choć są i takie, które dopuszczają różnice w mniej ważnych z ich punktu widzenia kwestiach albo elementem łączącym wiernych nie są dogmaty a zbliżony sposób życia zgodny z przykazaniami.

 

Rolek

Rolek

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie wiem czy wzrośnie dzietność. Pani profesor Senyszyn już mówiła, że na całe szczęście mamy "prawo do usuwania ciąży z gwałtu".

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Claire
      Letnie echo

      Przez Claire · Opublikowano

      ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę     ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę       ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę     ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę   ponad wierzchołki jodeł i sosen szybują myśli nieokiełznane lotem skowronka zaklęte w lazur wstęgą szmaragdu przepasane tuż nad łąkami ciszą spowite muskają maki chabry kaczeńce w szemraniu wody w wątłym strumyku zauroczone niezapominajkowo jeszcze kołyszą się na wietrze chwytając z wdziękiem źdźbła nad stawem i osuwają się na ziemię na udeptaną polną drogę        
    • Robert Witold Gorzkowski
      Gorzków cz. IV

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      Dziękuję 
    • Leszczym
      Wyglądamy

      Przez Leszczym · Opublikowano

      Wyglądamy, a zatem rozglądamy się za prawdziwymi urokami reala. Uroda ma zawsze znaczenie, zawsze miała. Zadajesz tylko czasem sobie pytanie – która uroda? Nie przegadasz, ani nie ustalisz, ani nie dojdziesz, gdzie zaplątane, czy naplątane, a gdzie rozplątane. To odwieczny urok warkoczy. Życie jak życie natomiast i tak się potoczy i tak się przetoczy, a widok jak widok i tak się roztoczy.   Warszawa – Stegny, 13.07.2025r.
    • Dagna
      Gorzków cz. IV

      Przez Dagna · Opublikowano

      Tak imponujące dziedzictwo, to prawdziwy przywilej ale i zobowiązanie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      , w necie przeczytałam z jak olbrzymią świtą Pański Przodek wyruszył na obrady soborowe (250- u członków drużyny), przy czym podejmował swych gości na srebrnych i złotych naczyniach, co przyćmiło innych władców, jak o tym, że „swoje głosy” oddał dla przyszłego Papieża Marcina V ( za Długoszem), pozdr.
    • Marek.zak1
      Serc uwikłania

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Wiersz pachnie życiem, podobnie jak sytuacja, w której "ani zostać, ani się rozstać". Słyszałem i czytałem o takich i nie zazdroszczę peelce, bo łatwo nie ma, jej partner pewnie też, ale tego nie wiem. Pozdrawiam

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...