raz i trzeci byle nie po raz drugi

[Pan Ropuch]

strugasz na korze
wszechświata donos
miedzygalaktycznie
niejedostajnie - miotamy się

 

w miejscu sufitu - fundament
... rozbryzga farbą różaniec
- selfiecierniemukoronowanie
byle oszczędzić widoku dzieciom

 

o wsi spokojna 
o miasto wezbrane
słów z kapelusza
popłynął wianek

 

dziś zgiełk już gaśnie
by jutro z kurantem
zamienić się w nowy
widziałeś to , słyszałeś tamto

 

 

zabrakło czasu 
na poezję - amen

 

 

 

[duszka]

@Pan Ropuch  Odbieram Twój wiersz jako podzielony na dwie części - wypowiedzią i stylem... Przyznam, że pierwsza część (dwie pierwsze zwrotki) sprawia mi trudności w rozumieniu, chociaż działa, niepokoi moją pod- lub nie-świadomość. Druga część za to "otwiera się" i zachwyca zawartością, puentą i poezją :) Pozdrawiam.

[sam_i_swoi]

 Wiem o czymś, te razy to pewnie przeze mnie, to ja zwróciłem uwagę na dwuznaczność tego wyrazu, ale żeby od 'razu'  tak biczować. Podoba mi się wiersz ala modlitwa, ostrość wytonowała łagodność. Co jeszcze? pointa w swojej pretensjonalnej chłoście jest sama w sobie wymowna. Wiersz płynie wewnętrznym rymem- rytmem, chce się zrozumieć tę pretensję zrodzoną z bólu, bo jakże by inaczej? Nasuwa się myśl dezyderaty; w zgiełkliwym pomieszaniu życia zachowaj spokój ze swą duszą....

Pozdrawiam :)

Edytowane 4 Lipca 2023 przez sam (wyświetl historię edycji)