Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Myślę że nie tylko ja


Rekomendowane odpowiedzi

Widzę Waldku masz niezłe towarzystwo wzajemnej adoracji, ale cóż na starość się należy..

Co do wiersza to są to same truizmy, przegadany tekst o banałach, nie ujmuje niczego zjawiskowego, a sam kunszt literacki jest bardzo ubogi. Nie widzę zbyt wielu metafor lub nawet nie ma ich wcale.
A jakbyś spróbował może nie od wieszcza ani geniusza ale ode mnie nauczyć się czegoś dobrego?

 

Napiszę twój wiersz po mojemu i oceń sam czym się różni i czy jest lepszy/gorszy od twojego:

Dziś już nikt nie płacze, fontanny przejmują pałeczkę 
Ale radość w nich kwitnie jak małemu dziecku fantazja

Emerytalna wolność wymowną oferuje nam ucieczkę 

Poczuć się jak płatek róży na wietrze czy to zła wizja?

 

Ochota upić jaźń nadchodzi jak morze to wzburzone

Wyciągnąć chcę kielicha i nalać wytrawnej wróżbitki 

Czy dni na pewno wszystkie mamy tutaj policzone? 

Czy zdobędę w Niebie z tego życia pamięci odbitki?

 

Z drugą częścią tej jednej serca mojego tej całości 

Jak dwa dzwony na wieży z tembrem tu wspólnym

Podziwiamy ostatnich żywota chwil w rosie czułości  

Z kieliszkiem igraszki mocnym i nam tu niepotulnym 

Nie zatracę zdolności patrzenia jak stary rentgen

Co sumienie prześwietla by widzieć to dobro i zło 

Obym umarł szczęśliwszy odrzucając winy geny

A niebieskie drzwi otworzyły nowych rozdziałów tło

Widzisz, tutaj jest fantazja, jest przekształcenie bardzo prostej prozy w tekst o głębszej aktówce znaczenia. Jest to bogaty tekst, mówi o tym samym co ty, ale w doskonalszy sposób.
Nie chodzi mi o bicie się kto lepiej pisze, bo mam to w dupie, ale chcę pokazać, co można nazwać poezją, a co zapisem dość ciężkich, ale jak to z kamieniami bywa - dość prostych przemyśleń.
Szanuję chęć pisania twoją, ale jak patrzę, ile masz polubień, to zaczynam tracić wiarę w poezję na tej grupie. Maluje mi się tylko pojęcie towarzystwa wzajemnej adoracji. Nic dodać nic ująć.
Ale pisz Waldku, rozwijaj się, baw się słowem, czytaj wieszczów, nie kopiuj, pisz tak, żeby w tekście widoczna była twoja krew, twoje uderzenie serca, twoją radość, ale nie pisz dosłownie, są specjaliści od pisania dosłownego, ale przynajmniej nie piszą takich banałów. 

 

Jeśli poczujesz się urażony - przepraszam, chodzi mi o standardy popularności w relacji z zawartością poetycką - bo te dwa czynniki jakoś mi się tutaj w tym portalu rozjeżdżają.

 

Pozdrawiam!!!

Edytowane przez Dawid Rzeszutek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Waldemar_Talar_Talar Oby każdy miał taką szansę Waldemarze. Pozdrawiam serdecznie :)

@Dawid Rzeszutek Wybacz kolego, ale wydaje mi się, że przesadziłeś i to grubo. Niech każdy pisze jak umie i uważa. Zawsze możesz nie czytać twórczości osoby, której teksty Ci nie odpowiadają.

Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - cieszy mnie że nie tylko ja - dziękuje za czytanie - 

                                                                                                         Pozdr.

 

Witam - cieszy mnie że lubisz  optymizm  on jest nam potrzebny

              by nie ulec nicości  - 

                                                            Pozdr.

Witam - dokładnie tak - cieszmy się tym co obok - 

                                                                                          Pozdr.serdecznie.

Witam - miło że czytasz - dziękuje za to uśmiechem - 

                                                                                                Pozdr.uśmiechem.

Witam - piszę jak pisze  - a że czytają to już inna bajka - 

              Powiedz czemu raz zwracasz się do mnie  Lechu 

               a potem Andrzeju - nie rozumiem tego  - przecież 

               jestem Waldemarem -  nie czuje urazy  masz

                prawo do swojej krytyki która jest ciemna - 

                                                                                             Pozdr.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - miło że czytasz - a Dawid szuka dziury w całym - 

             ja się tym nie przejmuje - 

                                                                        Pozdr.serdecznie.

@Natuskaa - @Asia Rukmini - @Leszczym - @Rafael Marius

@violetta - wszystkim wam uśmiechem dziękuje - 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Waldemar_Talar_Talar Waldku sorry za pomyłkę przy imieniu, byłem na nocy w pracy i pisałem półżywy. Tak mam prawo do krytyki, piszesz jak piszesz, ale możesz lepiej -to nawet nie chodzi o mój gust tylko o sprecyzowanie co jest poezja a co nie. Rozumiem dwa główne typy wiersza - opisujący obrazy wiążące się w całość, ale też taki który ma mieć głównie przekaz, wyrażać jakąś myśl w sposób rozwodniony, ale trafny i potrzebny. Można też połączyć te dwa typy w jeden, wtedy wiersz wydaje sie doskonały. U ciebie nie ma artyzmu w tym wierszu, nie ma komplikacji jest tylko gadanie. Czasem można napisac taki wiersz na brudno a potem użyć metafor, aby coś ciekawego działo się w wierszu, żeby mógł uzyskać status obiektywnie dobrej poezji. Mnie takie pitolenie (sorry za słowo) nie zadowala, to jakbyś przyszedł na grilla a lizał kości po rybie. Tak się czuję po tym tekście. W przedszkolu by tak dzieci napisały. Publikujesz tutaj to godzisz sie na krytykę, ale to nie ona jest moim celem w aspekcie jakieś obrazy czy deprymacji, a ukazanie drogi do możliwego rozwoju. Czasem potrzebujemy kopniaka, aby zrobić coś lepiej - tak bym chciał, żeby było. Żebyś pisał lepiej. Pozdrawiam Waldku!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam ponownie - W przedszkolu by tak dzieci napisały. - kim ty jesteś czy ty  

jesteś sobą  czy kimś kto zazdrości innym - 

Twoje pisanie też nie jest zbyt lubiane co widać jak na dłoni  - 

Mało kto do ciebie zagląda  - jak to wytłumaczysz - myślę że 

nie tym że inni nie rozumieją twojego pisania - jak ci nie pasuje to zmień

portal może tam będziesz bardziej doceniony - 

                                                                                                      Pozdr.

 

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Waldemar_Talar_Talar Słuchaj ja nie piszę dla każdego, moja poezja jest trudna. Nie liczę też ciągle na lajki, a jakbym chciał iść twoim tropem i lajkować wszystko co popadnie zyskując rewanże, co byłoby nierzetelne, tez miałbym tonę lajków. Ja nie zazdroszczę ci poezji, bo nie ma czego, jeśli podejrzewasz, że zazdroszczę to musisz żyć w nadmuchanej bańce ślepej wiary we własne możliwości. Niestety nie piszesz dobrze i to widać gołym okiem. Poezja to wymagająca materia, nie ma lekko, nie musze pisać nic, bo nie zależy mi na podniesieniu sobie samooceny, ale na uruchomieniu więcej realizmu w twojej ocenie. Tutaj jest rzeczą oczywistą, że lajki nie świadczą o poziomie, to już słyszałem od wielu użytkowników. I też nie jest tak, że tylko skaczę i krytykuje, bo dzisiaj polubiłem trzy teksty i skomentowałem podkreślając ich walory. Zejdź Waldemarze na ziemię. Towarzystwa wzajemnej adoracji to każde miejsce związane z poezją w Internecie. Im więccej lajkujesz innym postów tym sam więcej zbierasz, wielu poetów - amatorów na tym mechaniźmie bazuje i buduje swoją samoocenę - tyle że to fikcja. Byłem adminem w czterech grupach poetyckich na fb i tam było to samo. Nie obrażaj się na mnie tylko wnioskuj i realizuj zmiany rozwojowe, moje rady mogą ci w tym pomóc. Nad poezją trzeba się pomęczyć, bo nie każde wypociny są poezją, a żeby pisać trzeba coś poświęcić, na pewno czas i trening szarych komórek.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Witam - widzę że się nie rozumiemy - czep się kokoś innego - pilnuj

swoich komórek - a mi daj spokój  - 

                                

                                                                                                         

                

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Waldemar_Talar_Talar Dobrze, jak sobie życzysz. Chciałem dobrze. Chyba rozwój w świecie poety amatora jest rzeczą istotną, ale jeśli nie, to szkoda sobie język strzępić. Gratuluję głębi, kunsztu i przekazu, mimo że niczego z tego w twoim wierszu nie widzę. Pozdrawiam!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dawid Rzeszutek poezja sama się obroni, nie potrzebuje chyba nikogo, a ludzie czytają co chcą I oceniają jak chcą I mają do tego prawo.  Trzeba to zaakceptować i po prostu być sobą.  Pan Waldemar pisze tak jak umie I chce i ma do tego prawo, a czytelnicy , to wiesz już zupełnie inna para kaloszy i w sumie nic nam do tego. Życzę zdrowia I rozwoju o resztę się nie martw

Kredens pozdrawia 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Stary_Kredens Najgorsze, ze chciałem dobrze, bo uważam, że warto próbować motywować do rozwoju, a Waldemar wierzę i czuję, że szansę na wskoczenie na wyższy poziom ma. Tylko ta duma, w stylu - co mi tu mówisz, przecież jestem starszy i mam więcej lajków. Swoją drogą jak ktoś tak realnie patrzy na lajki to mija się z prawdą, bo one nigdy nie są relatywne do osiągnięć. Tu działa bardziej psychologia tłumów, jak ty mi polubisz, to mam poczucie rewanżu do realizacji i bieganie po cudzych stronach i lajkowanie jak szalony owocuje, tylko nie jet relatywną i rzetelną a przede wszystkim nie opiniotwórczą funkcją. Znam za dobrze internetowe strony z poetami, mam również doświadczenie na fb, bo adminowałem grupami z półtora tysiącami członków. Sukcesy w Internecie to iluzja. Dodam, że Norwid umarł w przytułku, biedny i brudny, a dziś jest wieszczem. Co oznacza, że nie to co jest w mainstreamie jest wartościowe, a to co poza nim, często świat musi dojrzeć do autora a nie autor do świata. Myślę, że warto robić swoje bez znaczenia czy się to komuś podoba czy nie, bo gusta i moda są zmienne, nikt nie wie, czy za pięćdziesiąt lat czy sto nasza poezja nie będzie u szczytu popularności. Najważniejsze oczywiście jest samozaspokojenie i tez wielokrotnie swoista forma autoterapii. Bo poeta wyrzuca wiele z siebie, nie tylko energię, męcząc palce klikając w klawiaturę.

 

Nie mniej nie mam zamiaru nikogo szkolić i poprawiać wbrew jego woli. Pasuję. Dziękuję za wsparcie komentarzem, pozdrawiam serdecznie!!!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Dawid Rzeszutek ależ masz oczywiscie rację,  jesli chodzi o te lajki, co do wartości poezji, co kto lubi i co się komu podoba tu i teraz , to nic nie poradzisz, TU nie ma fachowców od literatury kimkolwiek oni są.  Po prostu każdy sobie pisze, a Pan Talar o ile wiem jest tutaj chyba od początku,  stąd też  jego popularność. W pewnym sensie na nią zasłużył. Wielu juz nie ma, a on jest wierny temu portalowi i jest bardzo aktywny. Czy to stanowi o wartości jego poezji ? Nie mnie to osądzać .  Merytorycznie można pokusić się o analizę literacka , jeśli ktoś czuje się na siłach,  ale w końcu albo się coś podoba albo nie. Mnie osobiście poezja Pana Talara  się podoba ze względu na jej prostotę i uważam, że jest piewcą fundamentalnych wartości, którym we współczesnym świecie niekoniecznie się hołduje.   

Jeszcze raz pozdrawiam 

Kredens 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Waldemar_Talar_Talar Niestety, ale są inni inaczej myślący.
My sobie nie wchodzimy w drogę. Jednak zaznaczyć muszę, że styl jaki oferuje jest stylem nieprofesjonalnym - czyli jest to w czystej postaci prymitywizm. Jeśli komuś pasuje taki styl proszę bardzo. Osobiście nie mam nic do Waldemara, może po za wulgarnymi wierszami, w których po pysku chce dawać, ale to twórczość nie autor. Ale sądząc z wypowiedzi autor ma takie somo zdanie jak w wierszach - to jest dobitne. Napisałbym o wiele więcej z przykładami, ale mi się nie chce, o błędach i chłopskiej filozofii - nie chcę bo uważam, że nie ma o czym. 

Pozdrawiam zainteresowanych.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj -  dzięki za szczery komentarz - nie moja wina że są tacy

którzy chwalą tak to działa - ja nigdy nie wspomniałem że moje 

pisanie musi się podobać - decyduje czytelnik - 

                                                                                      Pozdr.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tak na dłuższe zatrzymanie, bo to są takie miniatury, każda na jakąś chwilę. Mi się ta Buka spodobała, prosta.   Dziecko jest słabsze niż dorosły. Niekoniecznie, dzieciom zawsze dobrze się dzieje, akurat na 1.06.   Jest taki klimat czasów, które znam może ze starych filmów. Np. Szatan z siódmej klasy czarno-biały - gała. Pzdr.        
    • Wniosłeś w moje życie więcej światła niż niejedno słońce. Nasyciłeś myśli zapachem, który kojarzy mi się z Bożym Narodzeniem. Ubrałeś nagie myśli w słowa, o jakich nigdy nie miałam pojęcia. Delektuję się ciszą, spływającą z ust; rozkoszuję żalem, ozdabiającym łzy.   Niecierpliwe dziś jest nasze bierzmo; niebo zmierza się z ziemią, wyzywające światło naciera na niewinny cień. Nie chcę, abyś litował się nad moim uśmiechem. Nie chcę, żebyś wręczał mi kolejne dni, które nie niosą zapachu rozkoszy.   Odszukaj w myślach tę, co daje najwięcej miłości. Bądź na wyciągnięcie namiętności, bądź zbyt niewinny, aby ofiarować mi pożegnanie.   Lśni we mnie wiatr, co wydarł się z twoich objęć; pokutuje zmierzch - o nim chcemy łapczywie pamiętać. Nie wiem, dokąd udała się przeszłość. Nie wiem, kiedy opuściły mnie resztki lodowatego nieba.   Jestem pewna: zanim odszukasz we mnie czerstwe przedpołudnie, zanim udzielisz spełnienia, przeminą naleciałości po smutku, ziarenka łez, których już się nie wyrzekam.
    • @Jacek_Suchowicz Halny jest  zawsze potężny oraz zawsze działał na mnie pobudzająco deprymująco. W domu nie zwracano wtedy uwagi, że jestem meteoropatka, tylko "nieznośny bachor". A mnie tymczasem nosiło. Razem z wiatrem...    
    • Motto: Dorastają znienacka przez miłość, i potem tak nagle dorośli Trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie - (serca schwytane jak ptaki, profile wzrastają w półmrok). Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości. Trzymając się za ręce usiedli cicho nad brzegiem. Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt. Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę. Czy zawsze tak będzie - pytam - gdy wstaną stąd i pójdą? Albo też jeszcze inaczej: kielich światła nachylony wśród roślin Odsłania w każdej z nich jakieś przedtem nie znane dno, Tego, co w was się zaczęło, czy potraficie nie popsuć, Czy będziecie zawsze oddzielać dobro od zła? Karol Wojtyła: "Dzieci" z cyklu "Profile Cyrenejczyka" I. Zastanawia się "Matka modlitewna": Motto: On niesie radość dla niepłodnej matki, miłe w domu jej rozmnażając dziatki (z Ps 112) Jak przetłumaczyć krzyk osieroconego łona po Synu jednym Jedynym - na wielokrotność wymodlonych dzieci dla tych co nie rodziły? 01.06.2014 II. Ale i też sponiewierane przez życie dziecko: ODPĘPNIENIE lub Błogosławiony stan inaczej Przeklęty dzień, kiedy toto otworzyło ślepia... Mimo spontanicznego przebaczenia nadal w podświadomości słowa frustratki - Niby czyja wina kiedy poczynała? Choć powinna była za cenę złotego Tissota kazać ciepnąć do miski krwawą kulę - I jedynie zaciśnięte piąstki odepchnęłyby od siebie żółć ścieku 5.10.2014 III. Oraz ta, która wciąż śpiewa ten "Niby przedostatni tren Jana Kochanowskiego": Wytrzeszcz bez źrenic u lalczynych bobasów przemarznięte pluszaki do poduszek się tulą tam gdzie wodna para zamieniła duszę na dziecka oddech - - - Tu wciąż pachnie anyżkiem i radosnym rumiankiem 10.11.2014 IV. A o swój "Dzień Dziecka" pyta się zmaltretowane Mała: "Śmierć Dlaczego, Uderzyłeś mnie, ojcze? W czym przed tobą zawiniłam?" (O. Marek Mularczyk, OMI: "Z drogi krzyżowej skrzywdzonej przez ojca dziewczynki") ...rzemienny pas zostawia pręgi na chudych ramionkach nóżkach patykowanych - - - - - - - - - - - - - - - - - zdrętwiały i stwardniały zapadnięte pośladki kościste plecy Za nic nie ubiorę tej czerwonej sukienki w białe groszki - bez rękawków Wstydzę się sińców... 1.06.2015 V. Albo "Jemioła" U bramy jego pałacu leżał żebrak... (Łk 16,20) Ile razy gała z matmy lub na cmentarzu wagary - klekotanie Rośnie społeczny pasożyt Bezlitosna wyobraźnia pchała pod nos garnuszek zimnej zalewajki i mnie na schodach rezydencji urządzonej siostry - - - - - - - - - - - - - - - - - - Proszalna potrawa musowo posolona dziadowską łzą 05.07.2015 VI. Były też chwile pogodne: Motto: Jeżeli się nie odmienicie i nie staniecie jako te dzieci, to nie wejdziecie do Królestwa Niebieskiego (Mt 18,3) Pachnie roztartym żółtkiem wetknięty w babciny siwak rozkwitły dereń Wokół kilimu krąży złotawy mól który przed chwilą opuścił matczyną larwę Zezuje szybka lazurem od ziemi chłodem zaciąga popycha dziecko oddechem - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - mydlaną bańkę 27.03.2017 VII. I jako podsumowanie: Po Dniu Dziecka. Buka Pokochałam Bukę - jest bardzo rzeczowa Jak zjawa cichutka zażywa księżycowych kąpieli Wyje kiedy ciemno - - - - - - - - - - - - Boi się biedactwo 2.06.2017
    • jaki Twój halny rzeczywisty pachnie żywicą chłodną jesienią landszafcik jak u artysty z jaśminem miodem świat nasz odmieni   a mi się się marzy potężny halny co przemebluje całą mą duszę i powywala rzeczy marne przecież do wielkich już dążyć muszę :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...