Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Jaskrawa biel

zbawionych budynków

umila mi czas 

spędzany samotnie.

 

Idziemy wolno 

szybciej wracamy,

by teraz stać w miejscu

dość bezpowrotnie.

 

Mogę oślepnąć —

niech będzie mi dane

być tam codziennie

i wszystko poznawać.

 

Proszę Cię tylko

abyś poczekał.

Wspomnieniom muszę

się czasem oddawać.

 

 

Zieleń Twych oczu

znad kawy spogląda —

prosi by zajrzeć w nią

trochę nieśmiale.

 

Spełniam więc prośbę

tę mimowolną,

mimo że męczę się

w czerwca upale. 

 

 

Prędkość czerwieni 

znów nas połączy —

sprawi, że spojrzysz 

na mnie ukradkiem

 

w lusterku, które

niewinnie tam wisi,

a mi kojarzy się

tylko z przypadkiem.

 

Dlatego też nie wiem,

czy chciałabym wiedzieć

co Ci po głowie 

chodzi nocami. 

 

Sądzę, iż nie jest

to nasza dwójka.

 

To dobrze.

 

Nieszczęścia chodzą parami.

 

 

Edytowane przez ada995 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@ada995 Może będę nudny, ale podoba mi się puenta (widzę w wierszu cudną młodość peela (peelki) 

:) i może inaczej bym ujął "dwójkę" (bo kojarzy się ze złą oceną)

Paleta, ciekawe skojarzenie, strasznie mam na mojej napaćkane — kolorów :) Serduszko dla ciebie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam ponownie - wszystko o/k - jesień kalendarzowa i życiowa                                 nie dokucza - jest w sam raz - oby tak dalej -                                                                                           Pzdr.uśmiechem.                                 
    • Witaj - Bezsenność siedziała naprzeciw. Milczała. Wiedziała wszystko. - pięknie to brzmi - wiersz na plus - ma klimat -                                                                                       Pzdr.jesiennie.
    • @Waldemar_Talar_Talar piszę, żeby może już nie gubić oczek i ludzi na swojej drodze. Zajęta ogarnianiem siebie, tracę innych z czucia. Ale to może moment przesilenia? Co u Ciebie Waldku? Jak się czujesz? 
    • @Migrena Idziemy - a czas nie ma odwagi nas dogonić. Wszystko w nas jest początkiem: szeptem, który dopiero chce być słowem, uśmiechem, który staje się światłem. Pięknie to napisałeś jest to kwint esencja wiersza. Czas który który przeistacza się w światło - jest Światłem, a jednocześnie współkochankiem który "nie ma odwagi nas dogonić", rywal czyhający na nasze potknięcia nieubłaganie kroczący za nami, aż do końca życia. Niosącym bądź będący boskim światłem poznania. On jest za nami i przed nami w zakrzywionej linii czasu. Bo za nami spowalnia, a przed nami w sensie życiowej podróży, powracamy do wcześniejszego punkt zakreślając pętlę czasową. Jednym słowem nic nie dzieje się bez przyczyny i tylko nasze decyzje powodują określone skutki odłożone w czasie. I tak jak nie mamy wpływu na czas na nieszczęścia na zdarzenia które mogą nas z czasem dopaść, mamy wpływ na „miłość” zawartą w prostym słowie „jesteś”. Trzeba ją pielęgnować by czas nam jej nie odebrał - wzruszyłeś mnie!
    • Witam - Ciągle gubię jakieś oczka, w rękach sweter życia plotę - Pięknie otworzyłaś wiersz - podoba się -                                                                                                  Pzdr.serdecznie.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...