Rozmazane cienie barw

[Quidem.art]

Projekt Takamoya, chwila 56

 

Lato ma barwy ciepłych cieni,

Suknię kolorów roześmianych błysków.

Wysoko fruwa to, co żyje nisko,

Biegnąc błękitem w horyzont jesieni. 

 

Latem poduszek rozpalone zmysły 

Ręcznikiem powiewu wycierają ciała. 

Tańczącą zieleń po skórze rozlały 

Na klonach miodowych płomieni rozbłyski. 

 

Przymknięte oczy szepczą sennie 

Dym lekkich słów nad szelestem rzeki.

Tak bliskim stał się świat kiedyś tak daleki,

Otchłań przecięta słonecznym tchnieniem.

 

Jesteś i jestem lekkim amaretto,

Pachnący sobą w bawełnianej bieli, 

Istniejemy, choć byśmy nie istnieli,

Tą dopowiedzianą chwilą jedną. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Dared]

@Quidem.art Bardzo zgrabny wiersz

[Antoine W]

@Quidem.art Bardzo fajna letnia impresja, "ciepłe cienie" i inne jakby barwne słowa, mówią do mnie "rzeczywiście" bo głównie maluję :) czasem i słowem jak ty, w tym pisaniu...

Serduszko dla ciebie.