Byłaś... i ja

[Wiktoria Hieacynt]

Jak pierwsza modlitwa
było to zetknięcie
ust rozchylonych.
Jak pierwsza modlitwa
nieśmiałe drżenie
wilgotnych włosów
gorących dłoni
szumiących warg
w bezszeleście bycia tam
z ufnością, a w strachu
z rozkoszą niepojętego piękna.
Jak pierwsza modlitwa
pełne miłości spojrzenie
dotyk oczu tak święty
tak delikatny
jak na klęczkach w cud
zapatrzenie

[Arena Solweig]

Wg mnie – niepotrzebne te powtórzenia. Jak i „pierwsza” – jeśli już porównanie, to niech to będzie modlitwa sama ! Wiersz jest bardzo emocjonalny – to zrozumiałe, ale z nadmiaru może nie przemówić do czytelnika, jedynie do Ciebie. A gdyby tak z odrobiną spokoju – poszukac innych słów niż usta, włosy, dłonie, oczy, dotyk, spojrzenie, rozkosz, piękno i ich określeń : rozchylone, drżące, gorące, szumiące. Życzę wytrwałości Arena

[Wiktoria Hieacynt]

Witam:)
dziękuje za komentarz
pozdrawiam wiosennie :)