Moja miłość

[Ewelina]

 

moja miłość ciężarem zastyga

od ramion w dół się ciągnie

przez ciało przepływa

ku ziemi dąży

bez echa 

 

moja miłość

bezmiarem prawdziwa 

sobą mnie napełnia

w niepewność porywa 

jak pszczoła w wirze -

skrzydłami uderza 

na boki się chwieje - 

kierunku niepewna

 

moja miłość...

a ty usiądź bliżej 

odpocznij 

z dala horyzont widać 

 

 

 

Edytowane 8 Czerwca 2023 przez Ewelina (wyświetl historię edycji)

[Klip]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dlaczego tak?

Pozdrawiam

[Ewelina]

@Klip bo jest ciężarem...bo od ramion to znaczy poniżej głowy - która jest źródłem rozsądku, a miłość rozsądku nie zna... 

[Amber]

Tak to z tą miłością bywa, wiecznie ciągnie się za nami :) a Twój wiersz jest fajny. Pozdrawiam.

[Ewelina]

@Amber taka ludzka natura :)

Pozdrawiam serdecznie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Tectosmith]

@Ewelina  Fakt taki, że czasami czuje się więcej niż się powinno, więcej niż da się udźwignąć. Ale jak to pogodzić z codziennością? I chyba poezja jest rozwiązaniem.

Bardzo ładnie opisałaś ten słodki, a jednak ciężar.

Pozdrawiam serdecznie :-)

 

[Adaś Marek]

@Ewelina

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Unieś w górę ramiona

słońce pochwyć w zenicie

promień, busola sprawdzona

skieruje Cię pewnie przez życie.

[Ewelina]

@Adaś Marek bardzo dziękuję

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.