Stacja ósma, Droga Krzyżowa
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 15 773
Los się uśmiechnął
Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
fajnym poczęstował
pokazał babie lato
złotym liściem
dzień ozdobił
Do ciszy kazał się
przytulić - mówił
zgrabnym słowem
prosił by cieni nocy
się nie bać
Do zadumy namawia
każe życie kochać
otwartym sercem
szczerze a nie tylko
na pokaz0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 42 odpowiedzi
- 610 wyświetleń
-
Roma - Antico Caffè Greco 1 2
Przez Robert Witold Gorzkowski, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- 29 odpowiedzi
- 505 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 413 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 448 wyświetleń
-
- 20 odpowiedzi
- 1 399 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Joachim Burbank · Opublikowano
nie boję się przyszedłem by zmienić punkt widzenia ale nie zwątpiłem w ciebie żyjemy poza światem przygotowujemy go na nadejście nocy nieprzygotowani do radości nikt nie może pomóc ani zrozumieć zwariowane sny samotne pseudo wibracje błądzisz w swoich wyobrażeniach nie możesz przejść się w moich butach młody człowiek podąża za słońcem zagubiony gdzieś w głębi życia są słowa które płoną a sny dlaczego muszą być takie okrutne marzenia dlaczego muszą być takie okrutne a twoje marzenia twoje sny czy są częścią większej całości -
Przez Konrad Koper · Opublikowano
Hodowaliśmy róże, koniczyny w promieniach słońca. Teraz rosną pod lampą. -
Przez beta_b · Opublikowano
W pierwszej chwili pomyślałam: wow, chcę to zobaczyć. Oddałeś obraz słowami. bb -
Przez beta_b · Opublikowano
Historia zaczyna się pójściem do łóżka. Było nam miło. Miękka poduszka i piersi, i uda. I wszystko pasuje. Jak masz na imię? Co werecytujesz? Schody ruszaǰą przy pierwszej kawie. Kim jesteś, co robisz, jak Cię naprawię? Noc odhaczona, co w drugą stronę? Pytania się pietrzą uzasadnione. Bliskość już była, co zrobić z nią dalej zanim zniknimy sobie na jawie. Więzi nawiązać? Nie uciec w popłochu i nie wygasić iskry po trochu. Żar poszedł jasny, ale za mało, żeby rozniecić ognisko to miało. Podłożyć szczepki? Dolać oliwy? żeby nam mrówki w brzuchu chodziły. Wziąć na wstrzymanie? Czy puścić luzem? Praca nad związkiem to praca z plugiem. Już kwitnie w głowie myśl - i co dalej? Tysiąc problemów na drodze staje. Trzeba mieć przestrzeń i na człowieka, który za rogiem na Ciebie czeka. Odpowiedzialność wziąć w swoje ręce skoro budować coś chcemy więcej. Bo samo łóżko to jednak mało, chociaż się w głowie zakotłowało: Uciec? Ratować się? Spalić czy czekać? Panika macha ręką z daleka. Kto decyduje? Dusza czy ciało? A może głowa - jej ciągle mało. I spokój byłby, gdyby nie chwila której się długo nie zapomina. A teraz problem z żarem pozostał: rozrzucić w przestrzeń czy z nim pozostać. -
Przez Stary_Kredens · Opublikowano
To zdumiewające świat i ja ludzie zjawiska sprawy niebo mój kot i pies ty od tylu lat lecz niestety myślę z niechęcią z dużą dozą zobojętnienia do reszty zresztą też wyłączam z tego psa kota I niebo niektórych? Może nie poznałam ich do końca wiem że mogą przestać kochać w odróżnieniu od psa i kota a niebo zawsze jest piękne nawet gdy szaleje kryje obietnicę
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się