Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

inspiracjo

sił mi brakuje! 

by się łokciami rozpychać - 

jakoś tak nieelegancko 

przepływać swobodnie - 

z tobą jest mi trudniej... 

 

wciskam się w ciasne ramy 

pokory

monotonią - nudnej 

powieki jak u pani

leciwej  

wzrok tylko w gniewie podnoszę 

dłonie niczym u baranka - 

potulne

 

nie mam odwagi 

by podążać za tobą 

ty moją największą miłością - 

moją bratnią duszą

 

gdzie jesteś 

inspiracjo? 

 

nie uciekaj! 

odwagi nabiorę...

 

ale trochę później

 

Edytowane przez Ewelina (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Ewelina

Ja to rozumiem tak. Osoby i ogólnie świat dostarczają spostrzeżeń.

Między spostrzeżeniem, inspiracją jest różnica.

Ze spostrzeżenia wskutek tajemnego procesu myślowego może rozwinąć się inspiracja, jednak w  większości przypadków tak się nie dzieje.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie dziwie się, bo sam ją teraz wymyśliłem.

 

Najciekawszy jest ten proces między spostrzeżeniem, a inspiracją, który przebiega, gdzieś w podświadomości i tym samym pozostaje poza kontrolą.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...