Rozstanie

[Asia Rukmini]

nakarmię kolorowym słowem tęczy

prośbami uprzykrzonymi Bogu

niech pojednają się dłonie
wzejdą nabrzmiałe pąki

kiełkujących w ziemi pocałunków
zimowy sen się dłuży
szronem zwarzone powieki
ślepe na miłość 

usta ściągnięte smutkiem 
milczą zawzięcie 

nie uleczy nas wiosna
ani lato w cieniu dusznych traw
stoję pośrodku chłodnej ziemi
w odrętwieniu patrzę jak słońce

wymyka się z rąk by czynić dzień
po drugiej stronie lustra

Edytowane 10 Maja 2023 przez Asia Rukmini (wyświetl historię edycji)

[Tectosmith]

@Asia Rukmini Śliczny obraz. Jest się nad czym zastanawiać. Puenta mnie ujęła.

Pozdrawiam serdecznie :-)

[Nata_Kruk]

Można i tak o... 'rozstaniu'... ładnie.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Puenta dość zagadkowa, Być może rzecz w tym, iż słońce owszem wschodzi, ale nie dla tej pary, gdzieś w innej krainie po drugiej stronie lustra.

[Asia Rukmini]

@Tectosmith Dziękuję serdecznie. Choć przyznam, że aktualnie nie rozstałam się z nikim, chyba jakieś dawne odczucia sprzed wielu lat mną wezbrały ;) pozdrawiam  

@Nata_Kruk Dziękuje za przychylność i serduszko.  Pozdrawiam  :)

@Rafael Marius Dokładnie tak! Szybko mnie rozgryzłeś, dobry jestes ;P Dzięki za czytanie. Pozdrawiam 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

A to się cieszę, że mi się udało.

[Asia Rukmini]

@iwonaroma Dzięki za odwiedziny i serduszko :) pozdrawiam 

[Leszczym]

@Asia Rukmini Bardzo ładne i subtelne metafory ;))