Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Nie stać mnie już

tomass77
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

tomass77

tomass77

Opublikowano
Opublikowano

Nie stać mnie już na pisanie dzieł połowicznych 

Nie stać mnie już na dzieła liryczne

Nie stać mnie już 

 

Nie stać mnie już by być kowbojem 

Nie stać mnie by zwalczyć swe paranoje

Nie stać mnie już

 

Nie stać mnie już na nową rodzinę

Nie stać na wytyczoną czerwoną linię

Nie stać mnie już 

 

Stać mnie na spojrzenie w błękitne niebo 

Stać mnie na pójście gdzie nie potrzeba

Stać mnie już 

 

Stać mnie na spacer głęboko w siebie 

Stać mnie jak na wyciągnięcie ręki

Na udźwignięcie 

 

Stać mnie już 

 

2
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiesław J.K.
      cała prawda

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Sylwester_Lasota Język polski jest interesującą składanką i do tego taki szeleszczący.
    • Jaxsimus
      Księżyc

      Przez Jaxsimus · Opublikowano

      Jak rozliczyć się z przeszłością zapytam się ciebie? Czy ratować się miłością, a może odpowiedź znajdę w niebie? Szepnij mi słówko, po cichu na uszko nikt się nie dowie, Znów wchodzisz na łóżko spędzając mi sen z powiek. Twe białe światło fałszywe jak świat, który nas otacza, Nie będzie łatwo, na przeszkodzie stoi abstrakcji krata. Niestety widzę, że na marne są moje wołania, Chodź wiem, że znowu dojdzie do naszego spotkania.
    • kollektiv
      Zanim przyjadą sztaplarki

      Przez kollektiv · Opublikowano

      piję podwójne kuloodporne espresso   odkąd zabrali nam papierosy lubię smak kawy i płytkie rozmowy   szyba Starbucks'a oddziela nas od Gazy szyba Five Elephant od Aleppo jest cukier trzcinowy jest dosyć miło   kiedy kości się zrosną można wstać od stolika   i włożyć mundur  nieskazitelny jak słońce w Chorwacji                        
    • FaLcorN
      Za bramą

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      Wszystko zostawię format ciała również chmura będzie blisko bez samolotu, z biletem na najważniejsze spotkanie z Pierwszym Autorem   Wszystko zostawię za ciężkie kości, komórki może będą zużyte Autor nie powie, ile jeszcze   Zostawię ślady - słów krople uczuć w wierszach może zostawię siebie gdy się otworzę, pokocham   Zostawię tu emocje może będzie mi dane zachować ich fiolkę jak żyć bez emocji wiatr nie ma emocji... mgła nie ma emocji...   Co za zakrętem? Rozmyślam dalej, bez sensu uciekają sekundy w słowa na dworze ciemno, zimno a poezji płomiennej brak
    • nieznajoma1907
      "Niebo widzi" - czyli "Heaven Sees" Davida Kushnera po polsku

      Przez nieznajoma1907 · Opublikowano

      Już zdecydowanie za długo żyłem w trumnie. Grzeszenie nie ma końca, to my wybieramy to, co jest złe. Chowając się przed światem, nasza miłość jest oszustwem. Zło ciągle pracuje, zwyciężyła ciemność.   Chcesz rozpalić ogień? Chcesz spróbować i spalić moją duszę? Śmiało, zapal zapalniczkę. Niebo widzi przez twoją skórę i kości.   Właśnie podpalam ten most, po którym przeszłaś, Ucząc się, jak żyć z miłością, która jest stracona. Już nie ma powrotu do niewinności. Wszystko istnieje w ignorancji.   Chcesz rozpalić ogień? Chcesz spróbować i spalić moją duszę? Śmiało, zapal zapalniczkę. Niebo widzi przez twoją skórę i kości.   Idź i kłam, prawda i tak wyjdzie na jaw. Oniemiała, potykaj się o własne słowa. Do widzenia, piekło ciebie pokocha, piekło ciebie pokocha.   Kochanie, już nie masz dokąd uciec.  Upadek nie był tak daleki od chwały.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...