Kocham cię

[Arsis]

Wiesz, ciemna noc przytuliła mnie do siebie. Było mi zimno i tęskno, kiedy wpatrywałem się

w puste obok miejsce.

 

Kocham cię, tak po prostu. Powiedz, wiesz o tym? Czy wiesz?

 

W mdłym świetle wiszącej lampy

widziałem na ścianie

profil swojego cienia.

 

Przechylony i zgięty,

niczym znak zapytania.

 

Na ścianie pełnej pajęczyn i pęknięć.

 

Rdzawych

nalotów,

zacieków…

 

W drugim pokoju mrok.

 

W tym właśnie, w którym umarła moja matka. Wciąż leży tam milcząca i sina. Nieruchoma,

jak lodowaty głaz.

 

Wpatruje się

w sufit,

w mrok, w nicość…

 

A jeszcze przed chwilą sprzeczała się z kimś, co stał w progu i w masce upiora.

 

Wygrażała palcem.

 

Otaczają

mnie

szepty,…

 

Nieustające nawoływania.

Głosy płynące

z odległych pokładów przeszłego czasu.

 

Wychodzą ze ścian.

 

Nasłuchuję…

Lecz nic.

Znowu cisza.

 

Nie rozumiem słów.

 

Kochanie,

spójrz

na mnie.

 

Rozrzucone fotografie na stole, podłodze…

 

Wirujący kurz…

 

Spójrz i dostrzeż to, co robią ze mną ponure widma sennego mroku.

 

Ja ciebie

kocham,

moja jedyna…

 

Właśnie wyciągają trupioblade ręce.

Próbują mnie chwycić, dosięgnąć.

 

Lecz

nie

mogą.

 

Stoję na środku. Skulony w sobie.

 

W objęciach zimnego powietrza

trzymam twoje zdjęcie

w słomkowym kapeluszu.

 

Kochanie, czy słyszysz jak kpią ze mnie i drwią te zwidy nagle zbudzone?

 

Spójrz

na

mnie.

 

Odbijam się w lustrze

stojącego trema.

 

Czy widzisz?

 

Ja widzę obok mojej twarzy twoją smutną twarz.

 

Gdzieś

tam,

daleko…

 

Po drugiej stronie

wzburzonego oceanu.

 

Widzę

ciebie,

Kochanie…

 

Stoisz w słońcu z rozwianymi włosami

i w huku nacierających fal.

 

Jak mógłbym ciebie nie widzieć,

mimo spotęgowanej nawały majaków?

 

Gorączkowe

obrazy

ostrzą się jak brzytwa.

 

Jarzą się na krawędziach płomieniem tęsknoty.

 

Za otwartym oknem czyjeś spóźnione kroki. Szum przejeżdżającego samochodu…

 

Deszcz…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2023-05-03)