Ostatnia pieśń

[Marcin Sztelak]

I nic nie będzie ci oszczędzone

na tej drodze wiodącej

wciąż pod górę.

 

Nie podnoś wzroku,

dla ciebie wilgotna ziemia,

posmak stęchlizny na języku.

 

Cudowna woń kiepów o poranku

i zimny wiatr podskórnie wszyty.

Codzienna melodia człapiacych butów

i drżenie wyciągniętej dłoni.

 

Ostatecznie najcichsze miejsce

tuż pod płotem,

spróchniały krzyż, tabliczka

z rdzą wyżartym napisem.

 

I tylko czasem najciemniejsza noc

zanuci od niechcenia, bez patosu,

wulgarną piosnkę kloszarda.

Dla niczyich uszu, na nie pocieszenie.

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - podoba mi się owe nucenie nocy - 

 

[Kot]

@Marcin Sztelak

Ja niedawno napisałem text pod tytułem "Nic nie zostanie ci oszczędzone", w którym jest, że każdy zmierzy się z tym, czego boi się najbardziej, nie wiedząc nawet, że właśnie tego boi się najbardziej. Oczywiście najbardziej boję się bycia żywcem zżeranym przez szczury na przykład, w porównaniu z tym wszystko jest lekkie. Więc to jest rodzaj poetyckiego kłamstwa, ale w poezji nie chodzi o prawdę.

W Twoim wierszu jest droga pod górę, ale nie na górę, nie ma żadnej góry. Zwykła droga na cmentarz jest pod górę, "Droga przez mękę", była taka powieść, której zresztą nie czytałem, bo książka powinna być radością, nie męką. 

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.