Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 


dopadło mnie dziedzictwo
to było wczoraj
na szczęście  Filadelfia  pozwala mi 
układać bukiety

 

do wczoraj wiązaliśmy szarfy na wieńcach 
zbyt często
nie godzę się,  by kolejny raz,
robili to  przedwcześnie

 

mam jeszcze  kilka niespełnionych marzeń,
chcę  mieć
mam  kilka gór do przeniesienia
a  może tylko pagórków...?

 

z całych sił biegnę
i być może to  miraż 
a mój pęd to zaledwie  
zwolnione kadry filmu

 

może lepiej, że nieśpieszne
mam  chwilę
na smakowanie dziś, remanent z wczoraj 
i nieśmiałe plany na jutro

Opublikowano

@Bożena Tatara - Paszko Dobry wieczór, miło Cię widzieć :)

 

Jeśli będzie przenoszenie gór, to pewnie do Mahometa, czy nie trafiłem?

 

A może na poczet dziedzictwa, które pozwoli na spełnienie marzeń trzeba się Mahometem

 

zaopiekować, bo jego ruszyć się nie da? Wiem, kombinuję jak koń pod górę, bo późna pora

 

i chyba odłożę te kombinacje do jutra, jak jeszcze poczytam.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj Janku :)


 Nie zawsze dziedziczy się tylko aktywa, czasem "z dobrodziejstwem inwentarza" dziedziczy się predyspozycje albo skazę. Tu mowa o szczęściu w nieszczęściu mimo odziedziczonych predyspozycji.
W kwestii przenoszenia gór byleś bardzo  blisko :) 
Chciałoby się zaopiekować wszystkimi Mahometami byle starczyło sił i środków :)

Odpozdrawiam ciepło :)
 

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Oj, przecież nic nie wspomniałem o aktywach, tylko o opiece, a myślałem też o dobroci, wyrozumiałości

i takich tam różnych 'dolegliwościach' i dziwactwach w 'abonamencie' także. ;)

Oczywiście jakieś ranczo też przetupało mustangiem w kurzu i wcale się nie wykręcam.

Jednak te ludzkie dobrodziejstwa, z empatią w tle, były na pierwszym miejscu - rozumiem, że za mało wyraziście wybrzmiało. Nie rozumiem tylko co Filadelfia ma z tym wspólnego, ale nie wnikam, być może to jakiś prywatny aspekt, więc nie było tematu.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I o tym też jest ten tekst, choć  nienachalnie o tym wspomniałam, o negatywnych skutkach dziedziczenia też.
Byłam przekonana, że napisałam go  otwartym tekstem ale skoro jest nieco enigmatyczny to może i lepiej :)

Dziękuję Janku za czytanie i komentarze :)
 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        To prawda, ale jeszcze nie wszyscy i chyba nawet mniejszość wątpiła. W latach 80tych już ideowców nie było. Chodziło tylko w władze i wynikające z niej synekury dla rodziny i znajomych.     To długo wytrwałeś.   Ja miałem tylko krótką fascynację w latach 1990-91, co trochę z moich ówczesnych studiów ekonomicznych wynikało. Wpływ środowiska młodych wilczków biznesu. Potem wróciłem do moich wcześniejszych przekonań wyniesionych ze środowiska subkulturowo-naturystyczno-chrześcijańskiego. A swoją drogą rzadkie połączenie.        
    • Budzę się każdego dnia jak otwiera się świętą księgę. Słucham. Czuję. I idę, choć stoję w miejscu.   Jestem w drodze ku czemuś łagodnemu, trwałemu, prawdziwemu.   Znaki mówią do mnie: wszystko zmierza w dobrą stronę. Stabilizuję się jak drzewo po burzy.   Obfitość przychodzi do mnie jak powietrze do płuc. Naturalna. Sprawiedliwa. Moja.   Mam pewną rękę do wyborów, działań, darów. Dbam, chronię, tworzę.   Energia pieniądza mnie rozpoznaje. Szanuję ją, kieruję nią, błogosławię ją.   Jestem w kontakcie z dobrymi istotami, czystymi sercami, prawdziwymi spojrzeniami. Jestem kochana.   Mój dom wewnętrzny oddycha. Moje jedzenie naprawdę mnie odżywia. Myśli są spokojne, wiara głęboka.   Nie mam nic do udowadnienia. Idę swoją drogą. Wybaczam. Wybieram jasność i pokój.   Inwestuję w to, co pozostaje, gdy wszystko przemija. Buduję się cicho, ale z wiarą.   Jestem chroniona, w zgodzie ze sobą, wolna od iluzji. Nie jestem tym, co myślą inni. Jestem tym, co czuję, czym wibruję, co kocham.   Jestem miłością, która działa. Mądrością, która wybacza. Światłem, które powraca.   A w najprostszej ciszy czuję: moja godność jest nieskończona. Moja wartość się nie tłumaczy. Po prostu jest.   Jestem. Wiem. Żyję 
    • @Rafael Marius Tutaj się nieco nie zgodzę. Rozmawiałem z tymi nawet czerwonymi i na stanowiskach wtedy. I podobno, choć nie mam pogłębionej wiedzy, nie jestem jakimś szczególnie dobrym historykiem, ale podobno w latach siedemdziesiątych dużo osób tam na wysokich nawet stanowiskach już wtedy mocno wątpiło w kategorie ustroju. O sobie natomiast mogę powiedzieć. W kategorie ustroju obecnego generalnie zwątpiłem w październiku 2012 roku, choć to był rodzaj stopniowego procesu, który zaczął się z 2 - 3 lata wcześniej. Próbowałem wrócić nawet. Znów uwierzyć, nawet jacyś oni próbowali mnie do tego przekonać w przeróżny sposób. Ale nie udało mi się to co do zasady. Tak już mam. Tak mi się życie potoczyło, czy powiedzmy nie potoczyło się.     
    • @Robert Witold Gorzkowski   Przychodzą nowe wiersze i tak to się kręci bez końca, dokąd jest potrzeba pisania i czytania.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Dla mnie punktem odniesienia jest 13.12.1981, czyli wprowadzenie stanu wojennego. Od tego momentu nikt nie miał wątpliwości co jest grane.   Z 1976 utożsamiają się nieliczne elity, a z 1968 to już tylko garstka.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...