Przebudzenie

[Astralka]

Retrospekcja 

-

Wiesz co znaczy czarna fala?

Regularnych snów boleści? 

Każdy sam się tutaj kara

Dobre słowo, małej treści.

 

Uwierz wreszcie w swoje wizje 

Choć dla ludzi niepojęte, 

Nieuchronne chwil kolizje 

Już nie traktuj jak przeklęte. 

 

Częstotliwość Twoja własna 

I ogromne pole jaźni...

Twa energia - silna, jasna!

Leczy z życia Twych bojaźni.

 

 

Moment

-

Zaskakuje wciąż ogromnie,

Ekscytuje coraz bardziej!

Nie gaś ognia! Płonie skromnie...

Przecież mógłby płonąć bardziej! 

 

Intuicji Twojej droga 

Tą właściwą się okaże,

Rozmyślając czym jest trwoga 

Już się więcej nie ukaże. 

 

Boska magia w Tobie życie, 

Człowiek szuka jej na zewnątrz 

Przepis życia wnętrze kryje, 

Swą uwagę skieruj wewnątrz!

 

 

Czasoprzestrzeń zakrzywiona 

-

Móc korzystać z tej energii 

Wdzięczność spływa przeogromna! 

Wciąż badając moc synergii...

Z szczęśliwości nieprzytomna!

 

Kiedy pojmiesz czym jest miłość 

Wnet odkryjesz ją sam w sobie 

Obserwując tą zawiłość, 

Inspiracji rzut po tobie.

 

Już Cię wena nie opuszcza,

Czasoprzestrzeń zakrzywiona

Kreatywne myśli wpuszcza

Lekcja w końcu przerobiona! 

 

 

Edytowane 12 Marca 2023 przez Astralka (wyświetl historię edycji)

[Rafael Marius]

@Astralka

Ciekawy wiersz. Choć faktycznie płynność trochę zanika, ale tutaj chodzi przede wszystkim o przekaz... bardzo pozytywny.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Też tak czuję.

[Astralka]

@Marcin Szymański Dziękuję za komentarz i zawarte w nim wskazówki! 

@Rafael Marius Dziękuję. 

[Leszczym]

@Astralka Wydaje mi się, że to jest całkiem dobry wiersz. Wiersz drogowskaz :)) Takie też są ważne :)

[tmp]

Fajnie brzmi jednak kompletnie nie rozumiem o co w nim chodzi...  Ale gdy usiłowałem go pojąć to mi się mój ułożył ;)

 

 

Granitowych snów wieczności

Wspominają marne byty

Cieniem będąc realności

Betonowej wielkiej płyty

 

Diamentowe drący szaty

Obleczeni jeno w szkiełka

Kontemplując sofizmaty

Czczą kwantowe dziwadełka

 

Piewców własnej supremacji

Gdy obudzi Paweł Szawła

Śpiewem wyrwie z hibernacji

Po francusku Lech Roch Pawlak