Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Inne spojrzenie, część 104


Rekomendowane odpowiedzi

                                             - dla Belli

 

   - Moje żony, witajcie z powrotem! - Jezus pojawił się przed nimi, uśmiechając się promiennie. Po czym przytulił i ucałował czule każdą z nich. Po kolei, poczynając od tej, z którą żonaty był najdłużej - od Arweny. Otrzymując w zamian, rzecz jasna, powitania równie pełne czułości. Jedynie Mariko zachowała się nieco bardziej powściągliwie, zgodnie z samurajskim obyczajem. 

   - Moje ukochane - obiecująco uśmiechnął się Mąż Nad Mężami - każdej z was należy się noc pełna czułości. I to wkrótce. 

   - Jak zawsze - dopowiedziała Ewa, rumieniąc się także z powodu własnej śmiałości. 

   Uśmiechnięty Jezus pokiwał głową w odpowiedzi... 

 

                         *     *     * 

 

   Gdy odeszli dostatecznie daleko, Bella upewniła się przy pomocy duchowego wszechspojrzenia, że nikt ich nie widzi i nie słyszy. Oprócz dusz, zamieszkujących miejscowe ptaki i otaczające ich drzewa i pozostałe leśne rośliny. Zatrzymawszy się, objęła Mila, przytuliła go i zaczęła całować z całą swoją południową czułością 

   - Mam na ciebie ochotę... - wyznała wprost, rumieniąc się. - Tu i teraz. Rozmowa o sprawach ducha może poczekać... 

 

                         *     *     *

 

     - Drogi Jezusie - książę Jurij razem z Mochaną podeszli do Jezusa odczekawszy taktownie, aż przywita się z żonami - wygraliśmy bitwę! Zadufek, jak go słusznie nazwałeś, pokonany! Znalazł się tam, dokąd swoimi myślami i decyzjami zmierzał.  

   - Pora na radosną ucztę po zwycięstwie! - dodała księżna.

   - A co zrobimy ze statkiem i jego ocalałymi biorobotami? - zapytał książę.

   - Droga Mochano, na ucztę oczywiście zgoda - odparł Jezus. - Pewnie, że należy się ona nam wszystkim. Waszych poległych wojów wskrzeszę, a rannych uleczę - odpowiedział księżnej na pytanie, które właśnie zamierzała zadać. - Niech nadal żyją zdrowo i dobrze wam służą, jak dotychczas. Statek zaś i bioroboty mogą wam się w przyszłości jeszcze przydać. Dokonam tylko - o, już gotowe! - uczynił gest dwoma palcami prawej dłoni - zmiany w ich oprogramowaniu, by teraz wam służyły bez żadnych niespodzianek. 

   - Chcesz nas nauczyć nim latać? - upewnił się książę. 

   - Przecież już o tym pomyślałeś i chcesz tego - odrzekł mu Jezus. - Twoja księżna też. Będąc tak pozytywnymi osobami wykorzystacie go dobrze, a przecież przewaga wam się przyda... - dodał. 

                         

                         *     *     * 

 

   Soa, stanąwszy kilka kroków od rozmawiającego z książęcą parą Jezusa, czekała, aż skończy. Gdy Mochana i Jurij ukłonili Mu się i odeszli, zbliżyła się. 

   - Mistrzu - powiedziała - gratuluję zwycięstwa. 

   - Dziękuję ci bardzo, moja droga padawanko - uśmiechnął się Nie Do Pokonania. - Nic nie jest dla mnie trudne i ty o tym doskonale wiesz  - przytoczył,  ale z pozytywną emocją w miejscu negatywnej, słowa Wolanda. Słowa, które Mistrz Michaił zapisał w "Mistrzu i Małgorzacie" * . - Jak widzę, pragniesz zapytać o Starszego Nad Książęcą Służbą - uśmiechnął się ponownie.

   - Chcę, Mistrzu - Soa zarumieniła się lekko. 

   - Właśnie rozmawia z księciem o przygotowaniach do uczty - odparł Jezus. - W sali biesiadnej. Pójdź tam, a znajdziesz go. 

   - A straże? - zapytała. 

   - Oczywiście, że przepuszczą cię bez żadnych pytań - odrzekł z uśmiechem. - Chyba nie pomyślałaś, że mogłoby być inaczej... 

 

                         *     *     *

 

   - Mil, nao pare... nie przestawaj... - wydyszała Bella.

   Była rozgorączkowana tak, że ledwie mogła oddychać, a przeplecione w jedno emocje z pragnieniami wypełniały ją i buzowały jak ogień. - Continuar... ** 

Cdn.

 

   * Przytoczone słowa znajdziesz, uważny i dociekliwy Czytelniku, w końcowych scenach wspomnianej Powieści Mistrza Michaiła. 

   ** Tu, jak sądzę, dodawanie tłumaczenia jest zbyteczne.

 

Voorhout, 07.03.2023

  

 

 

 

 

 

 

 

 

   

Edytowane przez Corleone 11 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Corleone 11 Narobisz mężczyznom ochoty na wielożeństwo, tą pierwszą sceną... ale zastanawiam się czy Jezus jest płodny, bo przy takim rozkładzie sił, powinien mieć potomstwo... nawet nie swoje, ponieważ trudno kobietom nie być ciekawymi innych mężczyzn...

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Somalija

   Dzięki Ci serdeczne za wizytę i komentarz

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Odpowiem następującymi pytaniami: Jak Mężczyzna Nad Mężczyznami miałby być niepłodny? I która kobieta, mając Go za męża, byłaby, używając Twoich słów, "ciekawa innych mężczyzn"? 

   Pytsnie zaś trzecie brzmi: jak myślisz, co Jezus zrobiłby z taką niewierną żoną? 

 

   Pozdrowionka . 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Somalija

   Ago, odparłem Ci pytaniami, odpowiedzi na które stanowią odpowiedź na Twoje rozmyślanie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Jezus jest płodny jako mąż idealny pod każdym względem. Jako taki daje każdej z żon wszystko, czego pragną. W każdej sferze zaspokaja ich pragnienia, sprawiając, że są z Nim szczęśliwe. Nie potrzebują więc być "ciekawe innych mężczyzn" i wątpię, by przychodziło im to na myśl. 

   No i nie myl wybaczenia z akceptacją... 

   Dobrej Środy .

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...