Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

W ludziach kryje się pogoda.

Lato, błękit i obłoki, wiatr coś szepcze,

Czasem chmur nieznośnie więcej,

Z których chłodna leci woda. 

Mnie tornado wzięło w kleszcze, 

Oślepiło śmieci wieńcem,

Aż iść dalej było szkoda.

 

W szarych strug zamieci

Nawet grunt już nie był miły.

Dwa przypadki świat zmieniły,

Pozwoliły burzom iść naprzeciw. 

Psie oddanie, ludzka miłość. 

Wichry są, jak dawniej były,

Lecz nad nimi jest coś przecież. 

 

Jest śmiejący Tobą dom,

Ciepły sen, "dzień dobry" rano.

Wspólną nicią czas utkany,

Tomo dumnie szczekająca psom,

Odwiedziny u rumianej mamy,

"Yo!" z hip-hopem wyśpiewane,

Zapleciona dłonią dłoń. 

 

W ludziach kryje się pogoda,

Lecz bez burz słońce to kara.

W sercu parasolem wiara,

A bez deszczu życia szkoda.

Tylko trzeba się postarać

Naukę znaleźć w krwi ofiarach,

Prawdę trzymać na ust progach.

Droga wartość ma, gdy jej mapa droga.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...