Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Prostotura koła


Rekomendowane odpowiedzi

Zje ile zdoła, może zagnieść ciasto,

Zabawnie bogaty,

Oczy lśnią brokatem…

Bez miłości jakby we śnie zasnął.

I nawet latem 

Ponosi straty.

W tej sali nie musi być jasno. 

 

A Twoje faworki kruchym smakiem

Dotykają ust dotkniętych ustami.

I dźwięki i cisze moszczą już posłanie. 

Snom zbędny jest żakiet. 

Zwierzę między nami

Tulone drzewami,

Posłusznie grzeczne takie.

Okryte faworkami.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...