Ciemność Człowieka Codziennego

[PodróżnikWszechświata]

Człowiek codzienny wychodzi z ciemności i do niej nieustannie wraca, 
Musi w lustrze duszy zobaczyć swój skryty wszechświat

Zabiera w ciemność swoje największe problemy i stłumione wcześniej uczucia

Przychodzą jak ćmy do światła duszy
Pojawiają się ciągle i stanowią jego prawdziwe jestestwo

 

Mało kto zna człowieka codziennego
I mimo pozorów nigdy nikt nie dostanie się do jego najbardziej zaciemnionych korytarzy

 

Tak już jesteśmy stworzeni
Tak już nas ulepiono, powstaliśmy z ciemności

 

Tego miejsca nie należy się bać
Trzeba je polubić i pokochać
Tak już jesteśmy stworzeni.

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To prawda nie należy uciekać od ciemnej strony naszego wewnętrznego istnienia, bo skończy się to źle. Ale żeby polubić to już niekoniecznie. Raczej neutralność byłaby właściwsza.

[Annaartdark]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Tak i wystarczy oswoić...