Nie Ruchomość

[Lidia Maria Concertina]

W samym centrum lata... 

Białe przestworza parkingów
Bóg mówi mi "na ty," ale nigdy po imieniu. 

Właśnie rzuca meteorami pustki, ciszy i wzburzonego "nie" na odchodnym. 

 

Zabrnęliśmy za daleko: ja i ja i nic... 

 

Kiedy zakończy się inercja wahań?
Kiedy wszyscy staniemy się eliptycznym zaćmieniem?

 

Śmierć. 

Boisz się jej na każdym skrzyżowaniu, w każdej promocji w hipermarkecie, przy każdym automacie z biletami i w każdym nowym oprocentowaniu pożyczek. 

Zawsze przychodzi bez zapowiedzi nawet, jeśli wcześniej puka do drzwi całymi latami. 

Nie otwieram.
Też się boję?
Nie wiem.

Po prostu nie wiem, czy jestem.

 

Powoli zamykam drzwi. 

Marzę o świcie wypełnionym pejzażami.

Niebie, które nigdy nie mówi "dobranoc." 

Wietrze, który jest rozgadany wiosną.
Skrzypcach - źdźble trawy, sali koncertowej - szeleście serca, wodospadzie zamyślenia, lawinie smutku, który nie kłóci się radością ... 

Zgodne mariaże.

Idę popatrzeć na ich świat.

Właśnie wszyscy złapali ten sam bukiet.

"Sto lat młodej parze!" 

 

Jesień ... 

 

 

 

[Leszczym]

@Lidia Maria Concertina Tekst prima sort :)