Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

,,Szaleństwo''


Rekomendowane odpowiedzi

Klęknęła przed mym wzrokiem,

żałość, której nie czułam od lat.

Serce zamieniło się w biały w proch,

który uformowałam z powrotem.

Tym razem w czarne lustro.

 

Krzyczałam pośród własnej ciszy,

a i tak śmierć czyhała na moją wartość upadku.

Oczy moje uległy obłędowi, którego nikt nie rozumiał.

Nawet ja sama.

 

Egzaltacja uczuć była nie potrzebna.

Nic w środku dawno nie było, już dawno.

Pragnęłam nienawiści od zawsze.

Ona stała się koroną mojego umysłu.

 

Złapałam własny symbol rozpaczy,

zamieniłam go w bez opamiętanie.

Nie chciałam pamiętać swojego istnienia.

Chciałam jedynie wiedzieć, dlaczego dane mi było …

Zginąć w szaleństwie.

 

Wrażliwość zniknęła, dusza wraz z nią.

Czułam pustkę i ciemność.

Nareszcie rozerwałam własne życie.

Czym było pragnienie obłąkania za wszelką cenę?

 

Pewne oczy spojrzały na mnie.

Łzy krwi spotkały się z taflą wody.

I zmieniły jej koloryt na zawsze …

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Bielcieni (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...