Za_pamiętniki

[Tomasz Kucina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

graphics CC0

————— ————— ————— 

————— 
wspomnień już nie dogonię…lecz jadę…

zapach łubinu na polach, łany, zagony, sioła…
dobrze nam było tam, jak nigdzie

przy okazji i przypadkowo,
w podróży i w niedoczasie, za masywną szybą,
do mego szanownego dzieciństwa,

koleją… to podróż…

widok sprytnie odmieniony, sterylny

choć
w pamięci jawnej czy deklaratywnej stoją tam jeszcze
budki i kramy

pamiętasz? w „CITY”…
młode kurewki z Hamburga, pod zlewką i keg’iem
znów wypinają ogromne pulchne pupy,

wcinają burgery. wymazane czerwoną pomadką,
bezecny rybi zaduch plus odór kwaśnego piwa,

ta chwila, przybliża się zwinnie, unosi i kugluje z materią

pobudzone libido młodych chłystków
czapą przygniata zaduch społeczny tego miasta,

przekłamując przy okazji chytrą czasoprzestrzeń

pociąg do rzeczy, kolej donikąd, to podróż do korzeni?

kolorowe parasole Pietryny,
kiecki Moulin Rouge, markowe wulgarne kabaretki…

dziś czas sporadycznie rejestruje
analogowe wspomnienia z dzieciństwa
przywołanie wymaga skupienia, daru bilokacji…

przymykam oczy… i świat wrażeń się materializuje…

pod wądołem powieki
znów zakwita kasztanowiec pyramidalis
a furtka prowadzi – do gruszkowego ogrodu

słyszę ją ciągle– głośno skrzypiącą;
powietrze aż krztusi od świeżej emalii
zataczam więc organoleptyczne koło historii,

infantylny holding zmysłowych pokuszeń
zasila uśpiony umysł przypadkowego podróżnika;
NICZEGO TU NIE ZAPOMNISZ…

mógłbyś – może – przeoczyć elektryczny baner
wszak wtedy takich nie było, lecz obraz aż ćmi
w dosłownym korcu szczegółów;

pod zwojem hałd retrospektywnych
w rozbłysku niczym kolaps synaptycznej nostalgii;

wtenczas pulsuje znów żyłka pacholęca
i budzi czujną muzę Mnemosyne

lecz
wiele można w sobie unicestwić, zatracić w czasie,

nawet zaburzyć wierną chronologię,
zapomnieć można doprawdy wszystko…

ale
nie szkiełka
którym poraniłeś stopę jako tamten szczypiorek,

nie zapomnisz też widoku pierwszej waginy
podejrzanej ukradkiem; to był dopiero hard|kor
wycięty z życia żywcem, i nota|bene –on|line–

tym bardziej poznaj mą duszę zawieszoną
na przepierzeniu komemoracji, z emocji i dysonansu
odczynioną pasywnie lecz – z gusłem;

bo, ona jeszcze marzy, i myśli tamtym chłopcem

w synkopie pierworództwa poezji
zajrzyjmy jeszcze dalej na prowincje,
z muzyką szelestów, ornitologią klangorów – czar uformujmy

w zachwycie naturystycznej biologii,
w krwiobiegu organicznym,

bez współczesnego transu płci,
bez gender i licznych paskudztw kultury emo!
z czym -tu- na co dzień musimy wciąż obcować…

treść kwaśna lecz rustykalna,
w pragnieniu i nasycona, odwieczna natura rzeczy!

jak szczawiu cierpki smak wiosną
z obryzganej przez rude setery – miedzy,

lub lód ze szkolnej ślizgawki
co w styczniu -Anno Domini-

zeszklił chłopca dziurawą hokejówkę,
i popchnął tego smarkacza mały zadek
pod spaniel dziewczęcych loków zarumienionej Marzenki

pożywna ma muzo Melpomene,
jestem taki jak – ty,
tylko słowa dobieram w pary,

pakuję w makulaturę ulicznych zaułków;
wciąż taki sam… i oryginalny do imentu,
wytrawny autentyk… czytaj: naturszczyk…

małolepszy a nie gorszy, 

dokładnie wykapany, na balu, w tańcu… i na linie,
w ręku z tragiczną maską i kiścią winogron, zawodzę!

powtarzalnie tragiczny,

bez twarzy – w cieniu zaklęć-
opieram się czasem o maczugę z kamienia,
kusząc tańcem krzemiany– spinam białe marmury;

ciało mam jedno, uwięzione w szczegółach,
niedociążone, bosko nieważkie, ulotne,…

SŁONE I ZIMNE,

skonfundowane, przeklinające,
lecz śliczne jak harpun na kobrze utkanej z retrospekcji

OD ZARANIA…
fragmentaryzm zarządza naszym fleszem pamięci,
wyjada rodzynki z czasoprzestrzeni,

światło się zmienia, fotony podróżują…
jak dagerotyp za szybką na metalowej płytce
ze skrzypiącej szafy prababki wyciągnięty ukradkiem;

któż dzisiaj chciałby wspominać
co nas kiedyś bolało -lub- w czym się ubabrało?

fiolet jodyny, strupy na kolanach,
zaduch w plecaku… wszystko się goi i odpada…

przygodny kibol klnie jak szewc na wyjeździe…

dzisiaj od nalewaka birofilów dzieli raptem
iloczyn prędkości i czasu, nasze lokalne TE-ŻE-WE

z nalewaka i NA LEWAKA, mają styl

to wzór na drogę, środek ciężkości słodkiego życia
promil rozkoszy miasta z szemranym rodowodem
więc wypijmy do dna! konwent leminga!

z wielkiego słoika

wyjedzono ogórki a wlano weń zajzajer!

jedziemy kolejką – do celu …

podpieramy zbiorowy łysy głąb na karku,
szukamy wyjścia z własnej oberży zmysłów,
tu żyjąc w permanentnym niedoczasie; w niedopamięci

NIE!… DO CZASU? -i- NIE! DO PAMIĘCI?, (hmm?)

w sumie… jakież to
komiczne i irytujące priorytety…?!
turkoczą w… tej ustawce podróży,
gigantyczny fejk zmysłów

z szalikiem ogolonej na niby Mnemosyne

DRAMATYCZNY I DERBOWY MECZ W TWOJEJ PARCELI!

MISTYCZNA PODRÓŻ ku WŁASNEJ ADOLESCENCJI
—
 

[violetta]

Bywaj częściej, bo u Ciebie to zlepek wszystkiego:) i wakacje :)

[Tomasz Kucina]

Zlepione faktury licznych retrospekcji, nakładają się na siebie, taki lekko przyciężki tekścik, ale szczególnie osobisty. Część Violka, zmieniłaś nick, tak dawno mnie tutaj nie było, że nawet nie wiedziałem. Tak lepiej, Voletta jak rzeka! ;) Pozdrawiam.

[violetta]

@Tomasz Kucina też rzuciłabym pracę przez to:)

[Tomasz Kucina]

Przez co? Wspomnienia? ;)

[violetta]

• @Tomasz Kucina wspomnienia są już przyjemnie:) rzuca się raczej przez ogrom pracy:)

[Tomasz Kucina]

Dozuj obowiązki. A żyj do przodu, w drastycznej ekscytacji, carpe diem ;) Uskubnij dnia dla wrażeń :)

[Somalija]

@Tomasz Kucina Wróciłeś bardziej zrozumiały niż zwykle... Nie przeszkadzam w Waszej rozmowie, dodam tylko, że chyba mamy między umysłami portal, bo wczoraj pomyślałam o Tobie... 

 

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[violetta]

@Tomasz Kucina tak zrobię:)

[Tomasz Kucina]

Cze! Somalija ;) No widzisz, jakieś fluidy, może? Ezoterycznie mnie podbierasz, o tak lubię ;)) Nie przeszkadzasz, portal dla wszystkich, współdzielną jest poezja ;) 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wiersze w pracy też można czytać, ale odpowiedzialnie do zawodu podchodzić trzeba Viola ;)

Edytowane 12 Stycznia 2023 przez Tomasz Kucina (wyświetl historię edycji)

[violetta]

@Tomasz Kucina ja dopiero mam wolne już wieczorem po kolacji albo w trakcie;)

[Tomasz Kucina]

Rozumiem, wolna i zmysłowa, najedzona więc analityczna, na wspomnieniach tego mojego tekstu po prostu już poza czasem, fajnie! ;)

[Somalija]

@Tomasz Kucina Jesteś uprzejmy, ale Ty znikniesz, a zazdrość Violi pozostanie... 

Bywaj zdrowy i zaglądaj czasem...

[violetta]

@Somalija nie jestem zazdrosna o uczucia:)

[Tomasz Kucina]

@sam Być może są, nie analizowałem dogłębnie, postaram się, pewnie też  coś przeoczyłem, u mnie to norma ;) Dziękuję, za mimo przeoczeń i jak rozumiem ->miłe ogóle wrażenie. Pozdrawiam również.

[Tomasz Kucina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Nie mogę non stop pisać na portalu poetyckim, chciałbym, no ale... Ja tam uważam, że komentarze pod wierszami mają prawo być naturalne, ja też wam zazdroszczę wszelkiego naturyzmu i spontanu, prawo do żywiołowych zachowań jeżeli mieści się w granicach kultury jest normą.

 

To wszystko jasne, a wy się lubicie na pewno.

@sam Ojej. Kłaniam się niziuteńko. Pozdrawiam serdecznie. Miło, bardzo mi miło.

[violetta]

@Tomasz Kucina mamy różne temperamenty:)

[Tomasz Kucina]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@violettaTy jesteś ten choleryk czy melancholik? Na pewno sangwiniczką jesteś, bo walisz prosto z mostu, i @Somalija też, lubi z silnej karty wyjść na stół. Co ja z wami mam ;) 

[Rafael Marius]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To mi się najbardziej podoba. Ale masz fantazję to tworzenia zestawień słów.

Bardzo inspirujące jak dla mnie początkującego.

[Somalija]

@violetta Tu nie o uczucia chodzi, bo ja prócz radości przywitania, do kolegi nic nie żywię

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.