Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przypadkiem

Kwiatuszek
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Kwiatuszek

Kwiatuszek

Opublikowano
Opublikowano

Ulotna ta chwila,
tak trwa w mojej głowie.
Przelotne spojrzenie
czy ciche westchnienie?
Tego się nie dowiem.

W bezsłowiu przeczytać
tak długi poemat.
O wszystkim, o niczym
- teraz się nie liczy.
To skończony temat.

-Czy jednak na pewno?
- serce rozum miesza.
Spojrzenie przypadkiem,
westchnienie ukradkiem...
Myśl duszę pociesza.

O więcej przypadków
ukradkiem poproszę!

 

 

5
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • iwonaroma
      Posiadanie

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      @Andrzej P. Zajączkowski Dziękuję:)  
    • Dekaos Dondi
      O człowieku, który rozmawiał z polską flagą

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Dostrzegam w oddali migoczący – czerwienią i bielą – punkt. Jest coraz bliżej. Podąża w moim kierunku. To raczej nie człowiek, bo jakby szybuje nisko nad ziemią. Ponadto zmienia kształty, z uwagi na podmuchy wiatru. Czekam cierpliwie, zaciekawiony. Po jakimś czasie nawiązuję rozmowę z polską flagą.   –– Cześć flaga. Dokąd snujesz płótno? I czemuś tak uświniona? Podeptał cię kto? –– E tam… zaraz podeptał – faluje z lekka zniesmaczona, takim podejrzeniem. –– Napotkałam strudzonego wędrowca, który szukał prawdziwego patriotyzmu. Był strasznie umorusany. Może spał gdzie popadnie, lecz nie ustawał w drodze. Wierzył, że odnajdzie.   Popatruję na rozmówczynię zastanawiając umysł, czy wszystko ze mną w porządku. Tym bardziej, że mam na głowie żółtą myckę. A jednak ciągnę wątek:   –– Flago –– mówię głośno, gdyż trzepot płótna, zagłusza słowa. –– Rzeczesz bez większego sensu. Jak można szukać patriotyzmu? –– Powiedział, że szuka tego wewnętrznego, co właściwie ukierunkuje, ten tylko na pokaz, z takich czy innych względów. –– Dziwnie prawił, jak na utrudzonego wędrowca, nieprawdaż? –– Nic więcej nie dodał, tylko legł zmęczony na trawie i mną nakrył ciało. Mam nadzieję, że go chociaż trochę ogrzałam.   No tak. Teraz wiem, dlaczego jest tak brudna i wymiętoszona.   –– Powiedz flago. Czy w końcu odnalazł, to czego szukał? –– Nie wiem. Kiedy rano zesunęłam z niego płótno, to już nie żył. –– Może w jakimś sensie odnalazł. Dzięki tobie. –– Może. Nie wiem. A ty? –– Co ja? –– Nieważne.   Widzę jak zaczyna nisko szybować, z lekka muskając ziemię. Po chwili jest tylko migoczącym, biało czerwonym punktem.
    • Domysły Monika
      Niewolnik czasu

      Przez Domysły Monika · Opublikowano

      @Manek życzę dalszych sukcesów

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • egzegeta
      Limeryk kujawski

      Przez egzegeta · Opublikowano

      Limeryk kujawski Samotna mieszkanka Górnego Szpetalu nagiego faceta dostała - z metalu. Stoi figurka w jej pokoju, biedna - nie zazna krzty spokoju - wzrok cały czas utkwiony w jednym detalu.  
    • Starzec
      Krótki wiersz o możliwej władzy

      Przez Starzec · Opublikowano

      @poezja.tanczy Dziękuję i pozdrawiam:)

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...