Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Parada

Moe Matricida
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Moe Matricida

Moe Matricida

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Była królową balu,
delikatną dziewczyną
z zachodu
Kiedy sie spotkaliśmy,
wytarłem z jej skroni przerażenie
i, wiesz jak to jest,
zastrzeliłem ją
utuliłem śmierć
w jej niewinnej główce

niebo zasnute chmurami,
grzmoty...
nadchodzi burza

nad śpiące miasto

kall

kall

Opublikowano
Opublikowano

to bardziej prozą niż wierszem zwać się może. proponuję pare zabiegów literackich

...........................................

delikatną dziewczyną
z zachodu
królową balu - wieczoru poetyckiej
rozkoszy
panią wzruszeń i upodobań
była
kiedy sie spotkaliśmy

to ja wytarłem z jej skroni przerażenie
tak po prostu - jak wycieram po nocy
sny z zaspanej twarzy

i wtedy stało się
zastrzeliłem ją
utuliłem śmierć
w jej niewinnej główce

niebo zasnute chmurami,
grzmoty
nadchodzi burza

nad śpiące miasto


..............

coś takiego. więcej wiersza w wierszu

Pozdrawiam
Kalina

Mirosław_Serocki

Mirosław_Serocki

Opublikowano
Opublikowano

Moja wersja:

"była królową balu
delikatną dziewczyną z zachodu
kiedy sie spotkaliśmy

wytarłem z jej skroni przerażenie
i wiesz jak to jest
zastrzeliłem ją

utuliłem śmierć
w niewinnej główce

nad śpiącym miastem
niebo zasnute chmurami
nadchodzi burza"

Więcej poezji, ale nie w tym stylu, co powyżej, bo robi się łzawo.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • M_arianna_
      Szlaban

      Przez M_arianna_ · Opublikowano

      ... szlaban, a pana... bal zsypu dam.  
    • Migrena
      Dagma z Krainy Śledzi

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Berenika97     Bereniko, Twój komentarz czytam jak głos człowieka, który widzi dalej niż horyzont. W świecie, gdzie tak łatwo dać się porwać prądom cudzych narracji, Ty wybierasz stabilny grunt – powietrze i światło zamiast solanki i sieci. To świadectwo nie tylko inteligencji, ale i filozoficznej postawy: rozróżnienia między tym, co wciąga, a tym, co daje wolność. W Twoich słowach jest także nuta wrażliwości, która przypomina mi scenę z filmu Adrift (41 dni nadziei) - wyspa gdzieś na Pacyfiku, on i ona młodzi i piękni, zachód słońca. Na jachcie Richard mówi: „Przyjdź, przygotuję pysznego tuńczyka. Lubisz ryby?” A Tami odpowiada: „Jestem weganką. Lubię ryby…... ale żywe!” Te słowa, w cudownej scenerii młodości i przestrzeni, wywołują we mnie subtelne drżenie serca. To zdanie było jak etyczny manifest w jednej chwili – subtelny, a zarazem mocny. Tak samo brzmi Twoja fraza: „omijam dorsze, karpie i sieci rybiej męki” – to coś więcej niż obraz, to wybór aksjologiczny, który łączy rozum z empatią. Rzadkie i piękne połączenie: intelekt i serce w dialogu z wolnością.   Dziękuję pięknie :)     @Alicja_Wysocka Alu.  Sama kazałaś mi nie przesycać. To się hamuję. Wszedłem na chwilę w twórczość lekką. Dziękuję :)     @Marek.zak1 "Śledziary". Nie brzmi apetycznie. Dobrze, że przed wojną a nie za Tuska. Dziękuję :)     @Naram-sin Nigdy jej nie widziałem, ale tak ją sobie wyobraziłem :) Dzięki za koment. Dobrego.    
    • Leszczym
      Nawiasem mówiąc

      Przez Leszczym · Opublikowano

      Poeci zawsze mają coś do dodania. Muszę zatem coś dodać – bonus minus.   Warszawa – Stegny, 02.09.2025r.  
    • M_arianna_
      Galimatias

      Przez M_arianna_ · Opublikowano

      To panika; maki na pot?    
    • UtratabezStraty
      niewypowiedziane

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka , ja tu widzę taką sprawę, że pory roku dostarczają nam czasami bardzo mocnych wrażeń, które czasami jest trudno nazwać. Ty tu piszesz o jesieni, a ja czegoś takiego podobnego dopatruję się w wiośnie. Tyle, że w wypadku wiosny nie mam na myśli tego, co widoczne, ale raczej pewną woń, pewną aurę, która dostarcza mi tak mocnych wrażeń, że aż.... się tego boję. Dlaczego się tego boję? Może dlatego, że idzie coś nowego...Ale tak do końca to sam nie wiem. I chyba to jest właśnie to "niewypowiedziane".

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...