To poezja fajnych chwil
-
Ostatnio w Warsztacie
-
bronmus45 1 757
~~
Religia smoleńska formą satanizmu,
skąd jej kapłani czerpią wciąż nowe natchnienia,
podsycane żądaniem wschodniego satrapy.
Fałsz bez granic moralnych - tu w pełnym rozkwicie,
steruje ciemnym ludem na skraj człowieczeństwa;
za którym to dyshonor stanowi o bycie ..
Sodoma i Gomora świątyniami dla tych,
co podążają biernie za kapłanem piekieł.
Obrazy bałwochwalcze w przekazie schizofrenii
wypełniają w całości ich szare komórki ..
~~0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 56 odpowiedzi
- 804 wyświetleń
-
człowiek pies 1 2
Przez viola arvensis, w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
- człowiek
- współczesność
- (i 3 więcej)
- 33 odpowiedzi
- 495 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 449 wyświetleń
-
- 23 odpowiedzi
- 556 wyświetleń
-
- 21 odpowiedzi
- 303 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez _M_arianna_ · Opublikowano
Daje rogala, to pokot. Ala, gore jad. Marcela gorące hecą rogale - cram. Na to cel, a gorące hecą rogale - co tam! -
Przez iwonaroma · Opublikowano
@andrew Rzeczywiście, kraj mamy cudny, taki urozmaicony, dla każdego coś fajnego, coś pięknego:) Ale ludzie również urozmaiceni ;) Trzymajmy się tych fajnych :) -
Przez iwonaroma · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
@Ewelina dziękuję bardzo, również pozdrowienia świąteczne :) @violetta :) dzięki -
-
Przez Dekaos Dondi · Opublikowano
Dostrzegam w oddali migoczący – czerwienią i bielą – punkt. Jest coraz bliżej. Podąża w moim kierunku. To raczej nie człowiek, bo jakby szybuje nisko nad ziemią. Ponadto zmienia kształty, z uwagi na podmuchy wiatru. Czekam cierpliwie, zaciekawiony. Po jakimś czasie nawiązuję rozmowę z polską flagą. –– Cześć flaga. Dokąd snujesz płótno? I czemuś tak uświniona? Podeptał cię kto? –– E tam… zaraz podeptał – faluje z lekka zniesmaczona, takim podejrzeniem. –– Napotkałam strudzonego wędrowca, który szukał prawdziwego patriotyzmu. Był strasznie umorusany. Może spał gdzie popadnie, lecz nie ustawał w drodze. Wierzył, że odnajdzie. Popatruję na rozmówczynię zastanawiając umysł, czy wszystko ze mną w porządku. Tym bardziej, że mam na głowie żółtą myckę. A jednak ciągnę wątek: –– Flago –– mówię głośno, gdyż trzepot płótna, zagłusza słowa. –– Rzeczesz bez większego sensu. Jak można szukać patriotyzmu? –– Powiedział, że szuka tego wewnętrznego, co właściwie ukierunkuje, ten tylko na pokaz, z takich czy innych względów. –– Dziwnie prawił, jak na utrudzonego wędrowca, nieprawdaż? –– Nic więcej nie dodał, tylko legł zmęczony na trawie i mną nakrył ciało. Mam nadzieję, że go chociaż trochę ogrzałam. No tak. Teraz wiem, dlaczego jest tak brudna i wymiętoszona. –– Powiedz flago. Czy w końcu odnalazł, to czego szukał? –– Nie wiem. Kiedy rano zesunęłam z niego płótno, to już nie żył. –– Może w jakimś sensie odnalazł. Dzięki tobie. –– Może. Nie wiem. A ty? –– Co ja? –– Nieważne. Widzę jak zaczyna nisko szybować, z lekka muskając ziemię. Po chwili jest tylko migoczącym, biało czerwonym punktem.
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się