Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

,,Prośba do Ciemności''

Bielcieni
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Bielcieni

Bielcieni

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Spójrz !

Otwórz swój własny pamiętnik !

Ile kart już zapisałeś ?

                                       

Ja - Twoje drugie oblicze,

spojrzałem ukratkiem.

Ty widzisz czarne plamki, maźnięcia delikatne, kruchego pędzla.

Moje przeczucie obrazuje jedynie rzadką biel.

 

Usiadłeś w pozycji bitewnej,

Zmówiłeś błaganie do ciemności.

Wiedziałeś, że ona pozwoli osiągnąć Ci ułudę,

ale kosztem jakiej moralności ?

 

Żywy czy martwy ? W miejscu własnego spoczynku czy poza nim ?

 

Trzy prawdy zrodzone z ślepego blasku ognia:

Nigdy nie proś mnie o nadzieję  !

Dusza Twa do nieskazitelnych nie należy !

Tylko dzięki samotności, poznasz mnie najlepiej !

 

Wysłuchanie …

 

Zwykle przypisywali mi oręż zgięty w półsieczną boleść.

Elokwencja to moje przeciwieństwo, choć to nie prawda.

Szept wyrazisty … kruk jako mój posłaniec.

Klepsydra złożona z rąk szukająca odpowiedzi, oto ma godność.

Mieszam, palę, czczę piaski czasu żywota i prawdy.

 

Po błahym przedstawieniu …

 

Znam Twą prośbę.

Ale czy Ty znasz moją ?

Jeśli złamiesz tajemnicę zgubnych kości.

Spełnię ją.

 

Słuchanie …

 

Pozwól, że Cię spytam.

Uważasz me oblicze za bestię bez twarzy ?

Zło jest zaszyte we mnie, zakorzenione bez mojej wiedzy.

Przebudzenie nie ożywi mnie, bo tak uznano wśród rozgłosu mądrości.

 

A więc czy już je znasz ?

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

Edytowane przez Bielcieni (wyświetl historię edycji)
2
goździk

goździk

Opublikowano
Opublikowano

@Bielcieni Wiersz z rodzaju tych, nad którym trzeba się pochylić, by w pełni zrozumieć. Łatwo zapomnieć, że jest tu opis odczytu pamiętnika. Czyżby było jego spalenie? Ogień wypalił prawdę? Można uznać, że jest to jakaś konfrontacja z przeszłą wersją siebie. 

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

To mnie najbardziej intryguje. Trochę jakby ten pamiętnik był puszką Pandory. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • UtratabezStraty
      Pantofel

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      @infelia , trochę pomieszanie z poplątaniem...
    • wierszyki
      jeszcze niespokojni

      Przez wierszyki · Opublikowano

      Deszcze niespokojne potargały sad. A my na tej wojnie ładnych parę lat ;)) No nie. Spokój to dopiero po :)) Uśmiech przesyłam :)
    • infelia
      Pantofel

      Przez infelia · Opublikowano

      Rusz się, wynieś śmieci, ty niedojdo! Muchy tu latają –  jak cię pacnę, ty fujaro! Maminsynku i poeto podwórkowy, Z kranu cieknie, nic nie zrobisz?   Wiersz napiszesz o ulotności życia? Dywan wytrzep, bo sąsiedzi krzywo patrzą. A firany kiedy prałeś? mów, bo mamie się poskarżę! Bałagan wszędzie, mchem zarosło.   Tarantula w kącie zwisa, zje mnie, twoja sprawka! Grzyb w łazience to hodowla jest pieczarek? Gdzie uciekasz? wokół stołu mam cię gonić? Do mnie! klękaj, łkaj o przebaczenie!   Co masz na swą obronę? róże? dawno zwiędły. Suknię mi kupiłeś? całkiem, całkiem, lecz na wagę. Pierścień? masz go w diabły, tombakowy! Zgadnij, gdzie od dzisiaj będziesz kimać...   Pościelę ci z Wisłocką i Szymborską. Czesławę Miłoszową ci dorzucę, zdrajco –  literacie! Oj, dam ja ci popalić, dam ci steki wierszy! A Norwid cię uwiodła? to szantrapa!   Ze Słowacką pewnie tylko motyle łapałeś, zbereźniku! Aż ucho więdnie i usycha, rymem szyję ucisnę. Strofą walnę jak drzwiczkami od kredensu! Co tak stoisz osłupiały? żartowałam, ty pacanie!   Chodź, głuptasie, mamcia zeszyt mi przysłała. Gęsie pióro i kałamarz, kredki, temperówkę. Pokaż mi alfabet, jak to się wywija, „A” na początek... I bach! dzwonek w uszach, krzesła szur-szur.   To nie małżonka wali, dudni i jazgoce. To matura, ty bęcwale, właśnie egzamin zdajesz! Nauczyciel ryczy: „kartki oddajcie! koniec czasu!” „Człowiecza dola” temat widnieje na tablicy zadany...    
    • iwonaroma
      jeszcze niespokojni

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      jeszcze się nie pochowali   w ziemi w niebie   krążą między światami    czasem gdzieś przycupną i słodko śnią    o lataniu 
    • iwonaroma
      cóż to za motyl!

      Przez iwonaroma · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @wierszyki :D mol na pewno! ;)  Dzięki          @TylkoJestemOna ;) Dziękuję     

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...