kokon ptasich piór

[PowLeeNa]

czy pamiętasz jeszcze

tę ciężką kołdrę z pierza

którą babcia co noc 

okrywała ukochane wnucząt ciała

 

czyż nie miło by było

zniknąć znów tak czasem

uchylić się

od dusznych westchnień życia 

pod ptasich piór kokonem

 

móc otulić się jak miłosnym uściskiem

zatopić w snach na skrzydłach niesionych

i odpłynąć tam

gdzie nie sięga już

mrok nadchodzącej nocy

[violetta]

piękne wspomnienia, teraz są puszyste łodyżki, które mnie urzekają. babć już nie pamiętam, może czasem, mamę bardziej, jest taka milutka.

[Tectosmith]

Byłoby miło, ale się skończyło i już nie wróci :-( A byłoby miło ...

[GrumpyElf]

@PowLeeNa Wiersz ładny, dobrze podany, stonowany. Nie rozumiem celowości stosowania inwersji, zaburzyło mi to odbiór. Pozdrawiam. ps. Tak, pamiętam te kołdry :) 

[goździk]

@PowLeeNa Tak, ta babcina kołdra była ciężarem czyjejś troski, miłości. Ale ruszyć się pod nią to był wyczyn :D