Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wietrzna opowieść


Rekomendowane odpowiedzi

Szumi wiatr o przeszłości,
ptaków śpiew przeszywa mnie.
Drzewa w tan, w rytm miłości,
nie chcę więc obudzić się.

Niestety nastał już czas,
wyruszyć w dalszą drogę.
Choć płomień tak nagle zgasł,
zostawię wiatru trwogę.

On sobie z nią poradzi,
rozwieje hen po świecie.
A zapach słodkiej spadzi,
resztki smutku wymiecie.

Zaszumi wiatr przyszłości
o nowych, tlących iskrach.
Uśmiech na twarzy zagości,
nie będę z losem już  igrać.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...