Drzwi pachnące nadzieją

[Waldemar_Talar_Talar]

Ktoś o północy zapukał

myślałem że to śmierć

mimo to otworzyłem

pachnące nadzieją drzwi

 

Miałem rację bo ujrzałem

zapomnienie które się

uśmiechało i to mocno

na tak

 

Zaprosiłem więc je myśląc

o czym mogłem zapomnieć

że  właśnie  mnie dziś

odwiedziło 

 

Zaczęliśmy rozmawiać jak

brat z siostrą szczerze

było bardzo miłe nie

bałem się

 

Na  koniec  zapomnienie

rzekło pamiętaj proszę

nie zapominaj minionego

nie bój się go

 

Nawet wtedy gdy przypomina

ci smutek i łzy przecież

to one prawdą życia

jego mocną nicią

 

Edytowane 3 Listopada 2022 przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)

[Amber]

Ciepły wiersz, można się z nim poczuć u siebie 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Waldemar_Talar_Talar]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  cieszy mnie te poczucie -  dzięki za przeczytanie - 

                                                                                                          Pozdr.uśmiechem.

 

@Rafael Marius -  ślę podziękowanie -