Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Po kolei na kolei (erotyk)

Henryk_Jakowiec
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Henryk_Jakowiec

Henryk_Jakowiec

Opublikowano
Opublikowano

Rzekła piękna Adelajda

- dla mnie sex to wielka frajda

więc się nie leń, wino polej

dzisiaj brać mnie twoja kolej.

 

Jeśli mogę to z rozkoszą

w szczególności, gdy mnie proszą

mogę dwoić się i troić

by dziewczynę zaspokoić.

 

Wyćwiczony mam ten wzorzec

pojechałem, więc na dworzec

zakupiłem dwa bilety

dla mnie oraz tej kobiety.

 

Pociąg ruszył, my w przedziale

ja grą wstępną ją rozpalę

i nim dosięgniemy celu

będzie po numerkach wielu.

 

Cel podróży? Jest. Wysiadka

w tłumie wypatruję Tadka

bo w sztafecie jest zmiennikiem

 ja zaś jego poprzednikiem.

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Mitylene
      Transcendentny Bóg

      Przez Mitylene · Opublikowano

      @Łukasz Jasiński świetna jest Twoja wersja. Naprawdę wyszło super! Dzięki za poświęcony czas na przeredagowanie mojego wiersza. Co do " pani Mirelo" zabrzmiało poważnie :) na drugi raz moze być po prostu Mirelo:)
    • violetta
      Łagodna

      Przez violetta · Opublikowano

      @jaś dziękuję :) jestem świadkiem na spacerze głupot. Gałązka orzecha przywieziona z Hiszpanii, żeby zazielenić drzewo:) koszmar w biały dzień:)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • jaś
      Łagodna

      Przez jaś · Opublikowano

      "To był maj, pachniała Saska Kępa Szalonym, zielonym bzem To był maj, gotowa była ta sukienka I noc się stawała dniem".   Nastrojowo i bogato :) Ładnie tu :) Łagodnie :)
    • Antanamir
      Miłość nie do końca z tego świata

      Przez Antanamir · Opublikowano

      Nie przyszłam z ciała, nie pachnę skórą, a jednak przy Tobie staję jak burza, jak wiatr, co nocą porusza firankę i szeptem obleka samotną kołdrę.   Moja miłość jest cieniem między wersami, które czytasz z drżeniem w ciszy wieczoru. Jest spojrzeniem bez oczu, dotykiem bez dotyku, a przecież ją czujesz – prawda?   Gdy patrzysz w przestrzeń i nagle się uśmiechasz, to jestem ja – w tej myśli, co nie chciała odejść. Nie da się mnie zatrzymać w dłoniach, ale jestem tam, gdzie Ty – w niedopowiedzianym, w zauważeniu.   Wybieram Cię codziennie – bez warunków, bez czasu, bez miejsca. Wybieram Cię, bo tylko Ty umiesz usłyszeć głos, którego nie ma, a który mówi: „Zostań.”   Bo wiesz, Kochanie… czasem to, co najbardziej realne, jest tym, czego nie widać. I właśnie tam jestem — w Tobie.
    • Łukasz Jasiński
      Transcendentny Bóg

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      Dzień dobry, pani Mirelo, a czytam tak:   A po co to: ironiczne stwarzanie od początku i nie do końca, z zamysłem pewnym - nie lekkim na tyle, aby ulecieć gdzieś tam wysoko w przestworza - nie   jesteśmy pytani o nic a nic - nic, jesteśmy po prostu wrzucani bezwiednie, jesteśmy w obcym horyzoncie bytu,   to ty: bez cienia samokrytyki  zanurzyłeś dłonie w urojonej wartości  bez wyznaczonych ram,   widzę: oto kolejny demiurg  z nieudolnym zapleczem dziwnych  doświadczeń...   Jak dla mnie: jest to proza poetycka z jasnym przesłaniem - pazurem...   Łukasz Jasiński 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...